بلوار شاهد سیرجان، لبریز از مشکلات و خطرات چند وجهی؛
بلوار شاهد، گذرگاهی که دیگر کمربندی نیست!
اگر در گوگل نام کمربندی شاهد سیرجان را جست و جو کنید، نخستین محتواهایی که در این موتور جست و جو بالا می آیند، سوانح رانندگی و مرگ دلخراش آدم‌هایی‌ست که هنوز می خواستند سال‌ها زندگی کنند.
حال پرسشی که این میان ایجاد می‌شود همین است که اساسا چرا در وسط شهر سیرجان باید یک مسیر مرگ وجود داشته باشد که اسمش را طبق شرایط سابقی که داشته؛ گذاشته‌ایم کمربندی اما امروز با توجه به توسعه‌ی مساحت سیرجان درست از وسط شهر می‌گذرد و دیگر مشخص نیست چیست؟ خیابان است، بلوار است، جاده است، میانبر شهری است یا چیست؟
مشکل بلوار شاهد فقط هم این نیست که قرار بوده نقش کمربندی را ایفا کند و دیگر نمی‌تواند. مشکل این است که دیگر این نقش برای بلواری با مشخصات فعلی درخور و باورپذیر نیست. یک کمربندی برای چه ایجاد می‌شود؟ برای اینکه بار ترافیکی مسیر ترانزیتی جاده به درون یک شهر سرریز نکند. هدف اصلی همین بوده که شهر از ترافیک کامیون‌ها و تریلرها و مسافرانی -که مقصدی دیگر جز شهر ما دارند- مصون بماند. بلوار شاهد بیشتر از ده سال است که دیگر چنین نقشی را برای سیرجان ایفا نمی‌کند اما یادم هست که درست ده سال پیش هم وقتی برای نوشتن گزارش به سراغ این بلوار رفتیم، همین مشکلات کنونی‌اش را داشت و همین گلایه‌های مردمی بود اما ده سال گذشت و مسوولان شهر ما هیچ فکری برای حل این معضل نکرده اند.
اینکه برخی از مردم منطقه و مسوولان از درآمدزایی این کمربندی برای سیرجان می گویند، حرف غلطی نیست منتها نادیدن همه‌ی واقعیت است. مگر نمی شد که کمربندی به جای رد شدن از وسط شهر، از حاشیه‌ی شهر رد بشود و در عین حال سیرجان از منافعش بهره ببرد و در حاشیه‌ی آن بدون وجود شهرک مسکونی که یکی دو تا پمپ سوخت و فروشگاه و رستوران داشته باشد؟
اما در همه‌ی این سال‌ها با وجود ترافیک، خطرات، تصادفات منجر به مرگ، آلودگی صوتی و آلودگی هوای ناشی شده از این کمربندی برای شهر ما، فروش چهارتا پفک و بیسکوییت و لوازم یدکی چه توجیه اقتصادی ئی می‌تواند داشته باشد؟
مسوولان اما به جای مطالعه‌ی کارشناسی این معضل و رسیدگی به آن میلیاردها پول بی زبان را خرج پی‌ریزی زیرگذر مکی‌آباد کردند و در آخر آن بودجه‌ی هنگفت را زیر خاک دفن کردند و هیچ. آخرش هم گفتند نیازی نبود و کارشناسان امور ترافیک رای به تعریض چهارراه و گذاشتن چراغ راهنما در آن دادند! یعنی این کارشناسان ترافیک که هرسال از شهرداری سیرجان پول می‌گیرند و یک بخش از بودجه را به خود اختصاص می‌دهند، نمی توانستند قبل از این حرکات نمایشی از هدر رفت این همه پول پای پی کج زیرگذر مکی آباد جلوگیری و پیشگیری کنند؟!
کلی پول از جیب بیت المال به باد فنا رفت فقط چون دو عضو شورا پایگاه رای شان مکی‌آباد بود و می خواستند رای جمع کنند؟! آخر اگر از اساس بنا بر جا به جایی کمربندی باشد، نیازی نبود زیرگذر ساخته بشود.
مسوولان شهر ما حتا در این سال‌ها برای حفظ جان بچه‌های خانواده‌های شهرک‌های مسکونیِ دو سوی بلوار شاهد حاضر نشده اند چهارتا پله برقی خریده و در پل‌های عابر پیاده‌ی کمربندی نصب کنند تا شاید شاهد تصادف کمتر میان خودروهای این بلوار با پیاده‌ها باشیم.
پس دقیقا مسوولان شهر ما از شهرداری تا شورا و شورای ترافیک و ادارات راه و دیگر ادارات مربوطه چه کرده اند جز بغرنج‌تر کردن اوضاع؟
زمانی رییس اداره راه و ترابری سیرجان گفته بود توقف تریلرها در مسیر کمربندی باعث به وجود آمدن اتفاقات اخیر (تصادفات دلخراش) شده است و وعده‌ی راه اندازی باند دوم آزاد راه سیرجان- بندرعباس را داده بود تا دیگر هیچ تریلری از داخل شهر عبور نکند. اما با گذشت مدت‌ها همچنان خبرها درباره این کمربندی جدید متناقض است. در سال‌های گذشته یک بار رسانه‌ها از زده شدن کلنگ این پروژه خبر داده اند که قرار است به طول ۶۰ کیلومتر اجرا شود و سرمایه‌گذاری آن رقمی بین ۲۰۰ تا ۲۵۰ میلیارد تومان است که سرمایه‌گذار ۷۰ درصد و دولت ۳۰ درصد از منابع را تامین خواهد کرد. پیش‌بینی هم می کردند که این پروژه در دو سه سال به بهره برداری برسد اما خبری از آن نشد و رییس اداره راه سیرجان معتقد یک بار به رسانه‌ای اعلام کرده بود که تحریم‌ها و کمبود بودجه مهم ترین عامل کند شدن اجرای پروژه است.
بار دیگر هم یک روزنامه محلی سیرجان از قول علیرضا رضایی پور، رییس اداره راه و حمل و نقل جاده ای سیرجان؛ تیتر زده بود: کمربندی شاهد جابجا نمی شود و با درج جمله "مکاتبات نتیجه لازم را نداشته است" آب پاکی را ریخته بود روی دست سیرجانی‌ها!
با این اوصاف آشکار نیست که مردم سیرجان چند سال دیگر باید همچنان با مشکلات بی شمار این مثلا کمربندی، دست پنجه نرم کنند.
کمربندی ئی که هم بار ترانزیت را به دوش می‌کشد و هم به دلیل در مجاورت قرار گرفتن با مسیر معادن سیرجان بار رفت و آمد کامیون‌ها و اتوبوس‌های معدنی را و به این‌ها اضافه کنید این موضوع را که این بلوار همچنین نقش متصل کننده‌ی مرکز شهر به مناطق پرجمعیت حاشیه شهر از جمله مکی آباد، آباده و دهیادگار و چند شهرک تازه تاسیس را نیز بر عهده دارد در حالی که کمبود روشنایی و توقف بی محابای کامیون‌ها در حاشیه ی آن عبور مرور را سخت تر کرده و باعث کاهش دید رانندگان در هنگام تردد شده و بارها خسارت مالی و جانی به همراه داشته است.
فرماندار سابق سیرجان درباره‌ی این محور گفته بود که روزانه حدود ۸ هزار خودرو از کمربندی شاهد شهرستان سیرجان عبور می‌کند که اغلب کامیون‌هایی از سراسر کشور هستند.
بهاءالدینی کمربندی شاهد را یک خیابان خوانده بود که عبور کامیون‌ها و تریلرها از آن دارد زیرساخت‌های شهری سیرجان را خراب می‌کند. هم او خبر از توافق میان وزارت وقت راه و شهرسازی با شرکت جهاد نصر داده بود برای احداث یک محور جدید به عنوان کمربندی سیرجان که گویا آن همکاری به دلیل نوسانات ارز متوقف شد.
کمربندی جدیدی که زمانی به گفته‌ی مدیرکل راه و شهرسازی استان کرمان طراحی‌اش به صورت آزادراه بوده و حتا ۲ خط آن توسط دولت در سال‌های قبل ساخته شده اما چهار خط باقی مانده که قرار بوده به صورت مشارکتی ساخته شود ولی جای آن دارد که اکنون فرماندار کنونی پیگیری کند چرا -هزار وعده ی شرکت‌های معدنی سیرجان که معین اقتصادی خوانده می شوند- یکی وفا نکند.