در نبود نظارت آموزش و پرورش سیرجان؛
بازجویی از کودکان در آزمون‌های من‌درآوردی مدارس هنگام ثبت‌نام!
غیرانتفاعی یعنی سود نخواهی! مثل هر واژه و کلمه‌ی دیگری که در این مملکت آن قدر به آن ظلم شده که از اعتبار ساقط گشته است. حالا حکایت غریبی‌ست گرفتن آزمون در این نوع مدارس سیرجان.
«دیرآموز است، تمرکز ندارد، از نقاشی‌هایش پیداست که مضطرب است و دلش می‌خواهد در خانه بماند، اعتماد به نفسش پایین است و ...»
این‌ها برچسب‌هایی‌ست که به بچه‌ها در آغاز مدرسه رفتن و هنگام آزمون ورودی و ثبت نام توسط اولیای مدراس سیرجان می‌خورد.
پدران و مادران زیادی هنگامی که فرزندشان را برای ثبت‌نام به مدرسه برده‌اند درباره‌ی او از زبان مدیر و مسوول مدرسه شنیده‌اند. به گفته‌ی والدین این برچسب‌ها بعد از یک سنجش و ارزیابی غیراصولی تنها در عرض ده دقیقه پرسش و پاسخ به بچه‌ها زده شده و نه تنها پدر و مادر بلکه دانش‌آموز را در جریان قرار داده‌اند که تو بسیاری از توانایی‌ها را از جمله تمرکز، دقت، مهارت برقراری ارتباط با دیگران و ... نداری بنابراین از پذیرش در این مدرسه معذوریم.
مادر یکی از دانش‌آموزان سیرجانی در همین باره به سخن‌تازه می‌گوید: «من به همراه پسرم برای سنجش داخل اتاق رفتم. سوالاتی از ما پرسیده شد که من نفهمیدم ارتباطش با ثبت نام در مدرسه چیست؟! اینکه اگر قرار باشد بین فرزندم و کارم یکی را انتخاب کنم، انتخابم چه خواهد بود، یا اینکه شغل من و همسرم چیست چه ارتباطی به توانایی فزند و چه ربطی به مدرسه دارد؟!»
او می‌گوید در نهایت نتیجه‌گیری سنجش این بود که پسرش نمی‌تواند در آن مدرسه درس بخواند.
مادر این دانش‌آموز دیگر می‌گوید: هدف از این به اصطلاح سنجش بیش از آنکه شناخت توانایی و نقطه مثبت و منفی بچه‌ها باشد بیشتر ارزیابی کسب و کار والدین است برای جداسازی خانواده‌های فقیر و غنی.
ضربه روانی به دانش‌آموزان
این وسط ضربه روانی را دانش‌آموزان می‌خورند که چند سال کرونا آن‌ها را از ارتباط با بچه‌ها و آدم‌ها دور کرده، حالا هم مدارس برای ثبت‌نام کردن اما و اگر دارند. حال پرسشی که برای هر عقل سلیمی پیش می‌آید این است که این سنجش‌ها و معیارها را چه کسی تعیین کرده؟ پدر و مادر پسربچه‌ای که از آن روز سنجش مدام ذهنش درگیر شده و اعتماد به نفش پایین آمده به کجا شکایت ببرند؟ آیا این حق بچه‌‌ای‌ست که تازه می‌خواهد پا به مدرسه بگذارد؟!
پدر یک دانش‌آموز دیگر هم از تجربه روز ثبت‌نام فرزندش می‌گوید: «گفتند دخترتان را برای سنجش بیاورید. من به همراه دخترم وارد اتاق شدم اما هیچ ابزار و قاعده و قانونی که نشان بدهد قرار است چند سوال مرتبط از فرزندم پرسیده شود، ندیدم. با یک احوالپرسی معمولی و به اصطلاح با یه اوقات تلخی سوال جواب از دخترم شروع شد. آنقدر تند که بیشتر شبیه به یک بازجویی بود. برای همین دخترم از شدت دلهره زد زیر گریه و دستم را گرفت و فشار داد و من دخترم را بیرون بردم و سعی کردم آن مدرسه و آن اتاق بازجویی را از ذهنش برای همیشه پاک بکنم تا مدرسه رفتن و درس خواندن برایش تبدیل به کابوس نشود. و الا سوادآموزی فرزند یکی از لذت‌ها و هیجان‌های بخش بچه‌داری‌ست اما نه به هر قیمتی ...
آزمون‌های سنجش ثبت نتام مدارس غیراصولی است
فاطمه ارغا گفتار درمانگر درباره‌ی ابن آزمون و سنجش غیراصولی هنگام ثبت‌نام دانش‌آموز در مدرسه می‌گوید: «از اسفندماه هرسال که بطور معمول ثبت نام مدارس ابتدایی و پیش دبستانی‌ها شروع می‌شود و رقابت بین خانواده‌ها برای انتخاب مدارس فرزندانشان وجود دارد، با انواعی از نگرانی‌ها از طرف خانواده بعضی از مراجعین مواجه می‌شویم. مثل اینکه پسرم/دخترم امسال باید بره کلاس اول و بعضی از حروف رو نمیتونه تلفظ کنه، دخترم/پسرم توی پیش دبستانی که بود ارتباط خوبی با بچه‌ها نداشت و مشکل رفتاری داشت. الان نمیدونم تو دبستان چطور برخورد میکنه و این چنین نگرانی‌هایی که البته نگرانی‌های به جایی هم هست.
اما موردی که من با اون برخورد داشتم در ارتباط با کودکی پنج ساله است که باید امسال وارد پیش دبستانی بشه و سمعک داره. کودکی که با وجود سمعک عالی صحبت میکنه و با پیگیری درمانش کامل شده.
این کودک در یکی از مدارس شهر ثبت نام میکنه و از طرف مدارس تماس گرفته میشه برای سنجش ورود به این مدرسه!!! سنجشی که قرار نیست مثل سنجش عادی باشه و کودک با سری سوالاتی مواجه میشه که با وجود پاسخ دادن به اونها اما مناسب سنش نیست و اصلا لزومی به پرسیدن اونها هم نیست.
و در آخر به خانواده در حضور کودک گفته میشه که چون سمعک داره و ممکنه مشکلاتی در ادامه داشته باشه در مدرسه پذیرش نمیشه.
یک سوال پیش میاد که چرا بخاطر سمعک؟ مگر کسی که عینک دارد باید در مدرسه‌ای جداگانه درس بخواند که سمعک را مجزا می‌کنید؟
متاسفانه فضای رقابتی مدارس این روزها باعث شده عملکردهایی از مدارس ببینیم که مغایر با اصول فرهنگی و آموزشی است. هر کودک ملزم به گذراندن سنجش از طریق آموزش و پرورش است اما اینکه یک سری مدارس سنجش‌هایی این چنین دارد جای این سوال را دارد که آیا آموزش و پرورش نظارتی روی این مدارس دارد؟
کودکان با هر مشکل و اختلالی که نیاز به پیگیری دارد را فقط می‌توان با ارجاع به متخصص مربوط به اون حوزه مدیریت کرد و جداسازی کودکان و اینکه برچسب‌هایی غیرحرفه‌ای در حضور کودک چیزی جز پذیرش اون برچسب توسط کودک و تجربه احساس بی کفایتی کودک را خواهد داشت.»
چرا آموزش و پرورش نظارتی روی مدارس ندارد؟
به خاطر کیفیت بد مدارس دولتی در سیرجان، رجوع مردم به غیرانتفاعی‌ها و مدارس خاص دیگر از همیشه بیشتر شده. این موضوع موجب شده که طبق همان قانون نانوشته‌ی عرضه و تقاضا، مدارس غیردولتی به اصطلاح طاقچه بالا بگذارند و به خاطر ظرفیت محدودشان، انواع آزمون‌های من درآوردی را بتراشند که تبلیغ هم کرده باشند و بگویند هر بچه‌ای را راه نمی‌دهند و مدرسه‌شان خیلی خاص و ویژه است. درحالی که از این خبرها نیست و تنها ملاک مدارس دولتی ثروتمند بودن خانواده‌هاست. موضوعی که موجب ایجاد نوعی تحصیل طبقاتی و تبعض‌آمیز در سیرجان شده. مشکلی که اگر چه کشوری است اما در سیرجان خیلی نمود بیشتری دارد. زیرا آموزش و پرورش سیرجان در یک انفعالِ تمام، نه تنها به ارتقای کیفی مدارس دولتی همت نگماشته تا برابری تحصیلی به نسبت در شهر ما ایجاد شود که حتا زحمتی به خود نداده که به مدارس غیردولتی اعلام کند بر اساس نزدیکی محل سکونت دانش‌اموز به مدرسه ثبت نام کنند و نه بر اساس انواع آزمون‌های من درآوردی و غیرحرفه‌ای که چنین روح و روان بچه‌ها را به بازی کثیف کسب و کار غیرانتفاعی‌ها گرفته‌اند.