وقتی زالودرمانی تحت پوشش بیمه می‌رود اما گفتار درمانی نه!
نیاز به تجهیز مرکز گفتاردرمانی بهزیستی سیرجان
اخیراً خبر آمد که بیمه خدماتی مثل زالودرمانی، حجامت، رایحه‌درمانی و چند عمل دیگر که در حوزه طب‌سنتی قرار دارند را پوشش می‌دهد. خبری که برای خانواده‌هایی با بچه‌های نیازمند به توان‌بخشی در حوزه گفتاردرمانی، کاردرمانی، فیزیوتراپی و ...گران آمد.
زیرا آن‌ها سال‌هاست که مجبور هستند با هزینه‌های بسیار زیاد بچه‌های‌شان را تحت مداوا قرار بدهند زیرا بیمه شامل‌شان نمی‌شود. هزینه‌ی زیاد در بسیاری از مواقع خانواده‌ها را از ادامه‌ی درمان فرزندشان منصرف می‌کند. از آن طرف کودک به دلیل مشکلاتی که هنوز با آن درگیر است مثل لکنت زبان، بیان اشتباه کلمات و ... در مدرسه از طرف همسالانش مورد تمسخر قرار می‌گیرد و این به معنای هزینه‌ی مضاعف روحی و جسمی برای بچه و خانواده‌های‌شان است.
هزینه‌های سنگین گفتاردرمانی کودکان و بی مسئولیتی بیمه‌ها
نازنین از همین بچه‌هایی‌ست که برای درمان مربوط به گفتار و حرف‌زدن به جلسات متعدد توان‌بخشی یعنی گفتاردرمانی، مراجعه به روانشناس و روانپزشک نیاز دارد اما به گفته‌ی مادرش هزینه‌های هر جلسه برای‌شان زیاد بوده و نتوانسته‌اند جلسات را بروند تا روند درمان کامل شود. این مادر می‌گوید: «من تقریبا از ۴ سالگی متوجه شدم دخترم خوب حرف نمی‌زند و با همسالانش تفاوت دارد و دیگران متوجه حرف‌هایش نمی شدند. صبر کردیم ولی تغییر نکرد تا اینکه محترم و حاذقی را به ما معرفی کردند و ایشان تشخیص دادند که احتیاج به گفتار درمانی دارد و باید هفته‌ای یکبار می‌رفتیم تا تحت درمان باشد و باهاش کار کنن چون حدودا ۵ سال و نیم بود که درمان را شروع کردیم. دیگه کرونا هم وجود داشت و بعضی اوقات فاصله می‌افتاد.
به هر دلیلی گفتار درمان از طریق مجازی یا چیزهایی که به من آموزش داده بودند تو خونه تمرین می کردم تا قبل از ورود به کلاس اول خیلی خوب شد و ما از این مساله نگرانی نداشتیم.»
این مادر تاکید دارد که برخی کارشناسان گفتار درمانی، عالی ماهر و منصف و خوش برخورد هستند و می‌گوید: «خواست خدا بود که ما با ایشان آشنا شویم و در برابر هزینه‌های جلسات خیلی خیلی با ما کنار آمدند و ما را شرمنده خودشان کردند. از شرایط ما مطلع شدند.
شرایطی مثل نداشتن وسیله نقلیه شخصی و درآمد همسرم و مسیر رفت و آمد با بچه که سخت بود برامون. باور کنید اگر این طور نبود چه بسا ما دوره درمان را نمی‌توانستیم به پایان برسانیم و نیمه کاره رها می کردیم و این خیلی به ضرر بچه می‌شد. مخصوصا که بچه داشت وارد کلاس اول می‌شد. البته خود ما باید زودتر مراجعه می کردیم زیرا قطعا فردی که از سن کم گفتار درمانی را شروع کند سریع تر نتیجه می‌گیرد.»
به گفته‌ی این مادر اگر همه مسوولان و کارشناسان درمانگرها و پزشکان با توجه به شرایط مالی بیمار رعایت هزینه‌ها و حق ویزیت را می‌کردند، خانواده‌ها زودتر به نتیجه مطلوب می‌رسیدند: اولش صد تومان بود، بعد صد و خردی دقیقا نمی‌دونم که گفتار درمانگر ما انصاف داشت و تخفیف می‌داد. خب همین صد تومان برای ما زیاد بود و توان پرداختش را نداشتیم.
اما هزینه‌های توان بخشی شامل بیمه نمی‌شود. امسال برای مراجعین جدید ۲۲۸ تومان شده است.»
امیرحسین هم از بچه‌هایی‌ست که به گفته‌ی مادرش علاوه بر هزینه‌های زیاد مراجعه به گفتاردرمانی و روانشناس و روانپزشک با چالش‌هایی در مدرسه مواجه است که هزینه‌ی روحی روانی زیادی هم برای خودش و هم خانواده به همراه دارد. مشکلاتی از قبیل تمسخر از سوی سایر بچه‌ها و حتی درک نشدن از سوی برخی معلم‌ها به واسطه لکنت زبانش. جدای از بحث هزینه کلی مشکلات روحی روانی برای ما پدرمادر و فرزندمون داره تاجایی که برای مدرسه رفتنش هم با کلی مشکل مواجهه هستیم که حتا معلم درک نمیکنه.
معلم باید فرق بذاره بین بچه ای که مشکل داره که متاسفانه این درک نیست که بچه با این شرایط خاصش هم لکنت داره و مشکلات روحی که بچه توی مدرسه باهاش مواجهه می‌شود.
مسخره شدن توسط بچه‌ها موجب شده بچه‌مان به سختی امسال را بگذارند چون در مدرسه اعتماد بنفسش آمده بود پایین. با دوستاش ارتباط نمی‌گرفت، که دیگر مجبور شدیم مدرسه‌اش را تغییر بدهیم.»
والدینش می‌گویند: «قبل کرونا پیش یه گفتاردرمان می‌رفتیم که ۱۵جلسه گذاشت واسمون خوب داشت پیش می‌رفت تا اینکه کرونا اومد و اون دکتر دیگه وسط راه ما رو ول کرد کاملاً ! که باعث افت پسرمون شد چون عادت کرده بود به اون گفتاردرمانش. پسرم متولد 95 هست و دیر به حرف اومد. از دو سالگی پیگیر شرایطش بودیم. از روانشناس گرفته تا روانپزشک.
خلاصه گذشت و اواخر دی ۹۹پیش یک روانپزشک رفتیم که گفتاردرمانی که درحال حاضر داریم می‌گذرونیم دوره گفتاردرمانیش تحت نظر هست. دوسالی دارو استفاده کرد که کم یاب بود به سختی پیدا می‌شد.»
به گفته‌ی این پدر و مادر در طول این پنج سال به سراغ انواع روانشناس، روانپزشک، متخصص اطفال و گفتاردرمانگر رفته‌اند و: «هرکدوم هزینه جدای دارو و تست هوش و نوار مغز و تجویز انواع مختلف دارو و جلسه نوروفیدبک پیش روانشناس معروف سیرجان هرجلسه ۱۷۵ هزار تومان در سه روز هفته تجویزه کرده‌اند و هفته ای ۷۰۰ هزار تومان فقط نزد روانشناس هزینه کردیم به غیر از گفتاردرمانی.
بعد ۳۰جلسه نوروفیدبک به نتیجه‌ای نرسیدیم. خیلی پیگیر شرایطش بودیم و هستیم.
تهران هم یک دکتر پیدا کردیم و اونجا هم چندجلسه رفتیم.
7هزینه کلاس‌ها بالا بود. هزینه رفت و برگشت مسافرخونه با بچه کوچیک و چند روزه. دیگه نتونستیم بخاطر هزینه‌های بالا ادامه بدیم.»
آنان روایت می‌کنند که چطور با وجود بیمه بودن در تامین اجتماعی و پرداخت ماهی ۱ملیون و ۵۰۰هزارتومان حق بیمه، در این باره حمایتی ندیده‌اند: «اگه بخواییم بیمه تکمیلی بشیم هم باید زیرنظر شرکت یا ارگانی باشیم ولی چون بیمه آزاد هستیم، نمیشه.»
از بیمه تا بهزیستی
در همین رابطه از آزادیخواده نماینده بیمه سلامت پرسیدم که چرا بیمه هزینه‌های توان‌بخشی را پوشش نمی‌دهد ؟ و آیا شرایطی وجود دارد که بیمه بخشی از هزینه‌ها را قبول کند؟
او در پاسخ می‌گوید: اگر این خانواده‌ها تحت پوشش بهزیستی باشند بیمه هزینه‌ی درمان را تا نود درصد پوشش می‌دهد و این شامل ۵۲ مورد از اعمال توان‌بخشی‌ست. از گفتاردمانی گرفته تا کاردرمانی و فیزیوتراپی: «اگر نامه‌ای برای ما از بهزیستی بیاورند، در بخش دولتی درمان بخش زیادی از هزینه‌ها پرداخت می‌شود اما بخش خصوصی قضیه‌اش متفاوت است و باید ما به تفاوت را خودشان پرداخت کنند. از ماه آذر سال گذشته بیمه بسیاری از هزینه‌های توان‌بخشی را زیر تعهد برده است.»
اما بردستانی سرپرست اداره بهزیستی سیرجان در همین باره به سخن‌تازه می‌گوید: «گفتار درمانی و تا حدی کاردرمانی را ما برای نیازمندان پشتیبانی می‌کنیم و فیزیوتراپی را هم از طریق بیمه‌ها.»
بردستانی تاکید می‌کند: «ناگفته نماند ما یک مرکز داشتیم همه این خدمات را می‌داد که نیروهایش بازنشسته شدند , تجهیزات و ساختمانش فرسوده شد که خب اگر حمایت صورت بگیرد می‌تواند نیاز محرومان در این موارد را مرتفع کند.»