مدیر عامل سازمان مدیریت آرامستان‌ها در گفت‌وگو با سخن‌تازه؛
آرامستان ناآرام
ده کیلومتری سیرجان، در جاده بلورد، بهشت رضا یا همان آرامستان سیرجان قرار داد. جایی که مردم عزادار با عزیزان خود برای آخرین بار وداع می‌کنند و تا همیشه به آنجا سر میزنند.باتوجه به رشد و گسترش جمعیت به واسطه‌ی مهاجرت طی سال‌های اخیر، این بخش از شهر نیز گسترش یافته و جمعیت زیادی را شامل شده است.
زیر ساخت‌های آرامستان متناسب با نیاز شهری نیست
از ترافیک‌های سنگین در روزهای اخر هفته پنجشنبه و جمعه در بلوار و خیابان‌ها تا نبود پارکینگ در محوطه که پاسخگوی نیاز مردم نیست. برخی از خیابان‌ها در زمان ترافیک شاهد مسدود شدن آنها هستیم که خود عاملی بر شلوغی در محیط آرامستان است.
از سوی دیگر چون آرامستان مکانی‌ست که مردم داغ دیده و عزادار به آنجا می‌روند، تنش‌های روحی و حال بد، از فضاهای غالب در آنجاست که همین امر با ترافیک‌های سنگین ایجاد شده و نبود جای پارک باعث درگیری بین مردم و جر و بحث‌های متعدد می‌شود.
وعده عملی نشده جاده اختصاصی
یکی از وعده‌هایی که در بدو تاسیس این محل داده شد، ساخت جاده‌ای از بلوار قائم به سوی آرمستان بود که به عنوان جاده ای اختصاصی برای این محل در نظر گرفته شده بود؛ اما با گذشت چندین سال این امر محقق نشد و جمعیتی که راهی آرامستان هستند، باید از میدان اصلی ورودی شهر تردد کنند که خود این مسیر با توجه به ترانزیتی بودنش مسیر پر حادثه و نا امنی برای شهروندان است.
در میان این مسایل و مشکلات و نبود امکانات کافی در آرامستان، طی حکمی اعلام گردید که دیگر اجازه‌ی کفن و دفن در قبرستان‌های آباده و دهیادگار مکی آباد، صادر نمی‌گردد و همین امر باعث نگرانی مردم از هجوم جمعیت به سوی آرامستان شده و موجب شد تا در خصوص بررسی مسایل و مشکلات آرامستان، با مصطفی پورخسروانی، مدیر عامل سازمان مدیریت آرامستان‌ها گفت و گویی داشتیم.
قبرستان‌های آباده و دهیادگار جزو زمین‌های موقوفه هستند که برای کفن و دفن ساکنین این منطقه وقف شده اند؛ چرا دیگر اجازه‌ی کفن و دفن در این مکان‌ها صادر نمی‌شود؟
بله زمین این قبرستان‌ها موقوفه است و شخصی اما طبق قانون، سازمان آرامستان‌ها می‌تواند برای تعیین تکلیف تمامی آرامستان‌های شهرستان دخیل باشد و طبق مصوبات و دستور العمل‌هایی که داریم باید محل آرامستان فاصله‌ی حداقل ۱۰ کیلومتری از مرکز شهر و زندگی شهری داشته باشد.
این نکته نیز به دلیل رعایت شرایط ایمنی سلامت جامعه است و به همین روی ما نخست با دو ارگان مرتبط یعنی محیط زیست و بهداشت نامه نگاری کردیم که آیا به لحاظ بهداشتی مشکلی در ادامه‌ی روند کفن و دفن در این دو محل وجود دارد یا نه که با توجه به مکان این دو قبرستان هر دو ارگان مربوطه این کار را غیرمجاز و مخالف با سلامت جامعه دیدند. درکنار تمامی نکات گفته شده باید به این مساله نیز اشاره کرد که ورودی‌های هر شهر از لحاظ ساختار و زیبایی به نحوی بیانگر چهره‌ی شهر است که خب ورودی شیراز با وجود این مکان چندان جالب نبود و می‌بایست به وضعیت آن رسیدگی لازم شود. از همین روی ما نیز باتوجه به استعلامی که از اداره‌ی محیط زیست و بهداشت گرفته بودیم، نامه ای به دادستانی ارسال کردیم و دستور دادستانی از این قرار بود که مجوز کفن و دفن در این دو قبرستان صادر نشود و در گفت و گویی با بزرگان و صاحب نظران آن منطقه دلایلی از چرایی عدم دفن در این محیط ارائه دادیم و با همکاری خوبی که داشتیم اطلاع رسانی کردیم که از ابتدای آبان ماه جواز دفنی برای این مکان‌ها صادر نمی‌گردد.
یکی از مشکلات ترافیک مسیر خطرناک و پرتردد است. جاده اختصاصی ئی که قرار بود از بلوار شاهد به طور مستقیم به آرامستان برسد، چه شد؟
مجوزهای ژئوتکنیکی آن از کرمان دریافت شده و در دستور کار است.
باتوجه به عدم اجازه‌ی دفن در این دو قبرستان و سرازیری سیل جمعیت به سوی آرامستان، آیا این ظرفیت در آرامستان هست که بتوان پاسخگوی ازدیاد جمعیت باشد؟
حدود ۸۰ هکتار زمین در این منطقه برای آرامستان تحت تملک داریم و باتوجه به پروژه‌هایی که آغاز کردیم، بله می‌توانیم پاسخگوی جمعیت باشیم.
اگر پنجشنبه‌ها و جمعه‌ها به آرامستان بروید، خیل عظیمی از جمعیت را مشاهده می کنید که با تنش‌های بسیار بر سر جای پارک و ترافیک‌های ایجاد شده با یکدیگر بحث و درگیری دارند. و از سوی دیگر بن بست بودن برخی خیابان‌های آنجا بیشتر باعث ترافیک است.
برای رفع این معضلات چه تدابیری اندیشیدید؟
درست است، یکی از معضلات عمده‌ی ما بسته بودن خیابان‌ها بود. با بسته بودن خیابان‌ها ترافیک‌های بسیاری را شاهد بودیم و از همین روی نخستین گامی که برداشتیم حذف این بن بست‌ها بود. تمامی خیابان‌ها این هفته بازگشایی شدند و کار جدول کشی آنها نیز تمام شده است. تا هفته‌ی آتی هم کار آسفالت آنها پایان خواهد یافت و شاهد روان تر شدن ترافیک و حل این معضل خواهیم بود.
نبود پارکینگ در محوطه ای به این وسعت و با پذیرش این جمعیت خود از دیگر مسایلی است که باعث شده تا مردم عزادار برای جای پارک دغدغه داشته باشند. به گمان شما یکی از ملزومات آرامستان وجود پارگینگی متناسب با جمعیت نیست؟
این مساله دغدغه‌ی ما نیز بود و طی اقداماتی که در دستور کار خود داشتیم، یک محوطه‌ی بزرگ جانمایی و اقدام به زیرسازی درجهت احداث یک پارکینگ مناسب با محیط شد.
پارکینگ‌های دایمی و موقتی در نظر گرفته شده، در ابتدای ورودی آرامستان کارهای عمرانی یک پارکینگ بزرگ انجام شده است که تا هفته‌ی دیگر کار آسفالت آن نیز تمام خواهد شد و قطعه‌ی یک و قطعات مجاور آن میتوانند از آن بهره ببرند. در قطعه‌ی 9 نیزپارکینگ تعریف شده که شهروندان میتوانند از آن استفاده کنند.
فضاسازی در این محل نیز چندان خوب پیش نرفته است، چه اقداماتی برای آن انجام داده اید؟
ماحدود 20 پروژه‌ی کوچک و بزرگ در آرامستان آغاز کردیم. از جمله ساختمان اداری، پارک و تجهیز سالن مراسم. در کنار این موارد اقدام به مسقف کردن جایگاه نمازکردیم و که به شکل یک سوله خواهیم ساخت، با ظرفیت جمعیت حدود 400 تا 500 نفر.
در گذشته بیان شد که این زمین‌ها موقوفه هستند و به لحاظ شرعی نمیتوان بدون رضایت صاحبان کفن و دفن انجام داد. برای رفع این مساله چه اقدامی انجام شد؟
در سال‌های گذشته چنین ادعایی بیان شد منتها هیچ مبنایی نداشت و این زمین به مساحت 80 هکتار از اراضی دولتی به سازمان ما واگذار شد و تمامی اسنادش موجود است. در برنامه‌های آتی نیز میخواهیم 120 هکتار دیگر به این محل اضافه کنیم.