سیما عرب، دونده سیرجانی در گفتگو با سخن تازه:
دویدن صبحگاهی به من آرامش میدهد

دو از جمله فعالیت های ورزشی است که تقریبا مادر دیگر ورزش ها شناخته میشود؛ فعالیتی که در کمال سادگی بسیار برای سلامتی بدن مفید است.
اگر شما جزو افراد پر مشغله باشید هم میتوانید با صرف زمانی اندک و دویدن ضامن سلامت و شاهد بهبود عملکرد بدن خود باشید.
خوبی این ورزش عدم محدودیتی ست که برای تمامی سنین دارد و همگان چه زن و چه مرد میتوانند در ورزش دو فعالیت کنند، اما متاسفانه به این فعالیت ورزشی آنچنان که باید توجهی نمیشود.
با اینحال اگر صبح ها بین ساعت 6  تا 8 صبح مسیرتان به سمت پیست قائم تا میدان شورا بخورد، دونده خانمی را خواهید دید که چندین سال است این مسیر را به عنوان مسیر ورزش و پیاده روی خود انتخاب کرده و به جز جمعه ها، 2 ساعت آغازین روز خود را در این مسیر میدود.
همین نکته باعث شد تا با این دونده خانم گفت و گویی داشته باشیم و از او راجع به انگیزه و چرایی کارش بپرسیم.

خودتان را به مخاطبین سخن تازه معرفی کنید و بفرمایید چرا هر روز در این مسیر می دوید؟
من سیما عرب دانش آموخته رشته مامایی و مترجمی زبان هستم و از سن کم، با تشویق و همرای پدرم دویدن را آغاز کردم اما به چند دلیل این ورزش را به صورت حرفه ای پیگیری نکردم. یک اینکه تحصیل و درس خواندن برایم اولویت بود و نکته دیگر اینکه ما بچه های زمان جنگ بودیم و خواه ناخواه جنگ همواره اثرات مخربی بر پیشرفت های نسل درگیر خود دارد.
با تمام اوصاف اما هیچگاه این مسیر ورزشی را ترک نکرده و حتی در زمان دانشجویی که به شهرهای دیگر رفته بودم نیز دویدن را جدی میگرفتم و هر روز در مسیری که برای دو در نظر گرفته بودم میدویدم.
نشات علاقه ی شما به ورزش و دو تنها تشویق پدرتان بود؟
نمیتوان گفت صرفا تشویق پدرم باعث فعالیت ورزشی ام بود، خانواده ام همگی ورزشکار و ورزش دوست هستند و شاید همین نکته که ببینی تمام اطرافیان نزدیکانت در ورزش حرفی برای گفتن دارند بیشتر باعث شد تا این ورزش را پیگیر باشم. مادرم سالهاست که در ورزش ایروبیک فعالیت دارد و برادرم نیز جزو پیشکسوتان بسکتبال است و پدرم هم در سن 80 سالگی همچنان ورزش صبحگاهی هر روزه را در برنامه اش دارد.
باتوجه به پیشینه ورزشی خانواده، چرا رشته دو را برای خود انتخاب کردید؟
همانطور که در ابتدای گفت و گو توضیح دادم هیچگاه فرصتی نشد که بتوانم به صورت حرفه ای در این ورزش فعالیت کنم اما علت علاقه ام به این ورزش آرامشی ست که از هنگام انجامش از آن میگیرم و وقتی که برای دویدن انتخاب کرده ام باعث میشود تا از سپیده دم و طلوعی که میبینم لذت برم.
رشته دو شامل چندین شاخه ورزشی ست، شما در کدام شاخه فعالیت دارید؟
بله ورزش دو شاخه های مختلفی دارد و من در دوی استقامت فعالیت دارم. هر روز به مدت 2 ساعت مسیر مشخصی را میدوم.
هدفه شما از فعالیت در این رشته ورزشی چیست؟
هدف کلی از ورزش باید سلامتی باشد و پس از آن اگر کسی میتواند و علاقه و همه شهروندان را نیز به دویدن تشویق میکنم؛ چون این ورزشی ارزان است که همگان با توجه به توان و ظرفیت خود میتوانند انجامش دهند.هر روز که در این مسیر خانمی را میبینم که میدود از صمیم قلب تشویقش میکنم و هدفم این است که همشهریانم به ویژه خانم ها ورزش کنند زیرا سلامت مادران ضامن سلامت خانواده و در نتیجه سلامت جامعه است.
شما به عنوان یک دونده چه توصیه ای به جوانان دارید؟
اکنون که تازه پا در دهه 50 سالگی زندگی خود گذاشته ام میدانم که زندگی سالم در دوران جوانی بسیار اثر بخش بر سلامتی دوران میانسالی و حتی کهنسالی ست.
گاهی در سطح شهر و مکان های عمومی و ورزشی شاهد استعمال دخانیات توسط جوان ها هستم و این مورد مرا متاسف میکند؛ جوانی که میتواند با اندکی وقت گذاشتن زندگی سالمی داشته باشد با استعمال دخانیات سلامت خود را به خطر انداخته و اگر امروز متوجه این ضرر نیست در آینده ای نه چندان دور عوارض کار خود را خواهد دید.
توصیه میکنم همه به ورزش صبحگاهی روی بیاورند، نیاز به ورزش حرفه ای نیست و مم انگیزه و هدف و بیداری صبحگاهی ست که برای بدن و آغاز فعالیت های روزانه مفید است.
آیا برنامه ای برای شرکت در مسابقات دارید؟
بله دوست دارم در مسابقات شرکت کنم اما متاسفانه شخصی چون من برای مسوولین ورزش و هییت دو و میدانی حتی شناخته شده نیست، با اینکه حدود 14سال است که در این مسیر میدوم.
درضمن که مسابقات پیشکسوتان باید در رد سنی خودشان برگزار شود نه با جوان تر و کهنسال تر از خودشان تا رقابت واقعی باشد.مسابقاتی در خارج از کشور نیز هرساله برگزار میشود که به علت عدم حمایت نمیتوانم در آن شرکت کنم و امیدوارم با برگزاری رقابتی مناسب بتوانم در کشور و شهر خود مسابقه دهم.
سخن آخر؟
در آخر از شما و توجهتان به ورزشکاران ممنونم و لازم میدانم بکویم اگر امروز به دنبال ورزش نباشیم فردا باید به دنبال درمان باشیم. در شهری چون سیرجان با این همه امکانات حداقل توقع، توجه به بانوان دونده و دوندگان 50 سال به بالا است که متاسفانه با کم لطفی مسوولین مواجه هستیم.
امیدوارم بستری فراهم شود تا همگان به ویژه همشهریان 50 سال به بالا بتوانند با ورزش ضامن سلامت خود باشند.