آیا بافتنِ فرش و گلیم سیرجان و صادراتش هنوز رونق دارد؟  
بافندگان هنوز فعالیت دارند یا دست از کار کشیده‌اند؟
تحریم‌ها و مشکلات اقتصادی چقدر در کسادی بازار فرش ایران اثرگذار بود؟
سیرجان چقدر تا شهر جهانی گلیم فاصله دارد؟
 بهتر بود چه اتفاقاتی می افتاد تا ضربه کمتری به بحث صادرات فرش و گلیم وارد بشود؟
از چالش‌های بافندگان گلیم که همواره راجع به شکایت دارند بحث بیمه نبودن‌شان است. دلیل این بی‌توجهی چیست؟
شایعاتی هست که برخی شهرها دنبال گرفتن عنوان شهر جهانی گلیم از سیرجان هستند.
تبلیغ در این مورد مهم بود که درست و حسابی انجام نشد.
برای یافتن پاسخ این پرسش‌ها به سراغ برخی تولید کنندگان در حوزه‌ی گلیم سیرجان رفتیم.
آن‌ها می‌گویند: «هر صنعتی نیاز به نیروی جوان و جدید داره و واقعیت اینه که بافنده‌های قدیمی که بندگان خدا فوت کردند نسل بعدی هم اکثر دچار آسیب‌هایی مثل دیسک کمر و گردن است که این باعث شده بافندگان کمتر خودشون رو درگیر بافتن کنند اما هنوز هم تعداد خیلی زیادی بافنده داریم که مشغول کار هستن و این هنر و صنعت رو دارن حفظ میکنند.»
از دغدغه‌ی اصلی تولید کنندگان این است که هنر گلیم بافی در بین نسل جوان‌تر آن قدری که بایسته و شایسته است، درک نشده است.
درباره پندار عموم مردم از گلیم نیز می‌گویند: «چون این هنری است که ما از مادربزرگای خوش ذوق‌مون به ارث بردیم، چیزی که توی ذهن عموم مردم هست بافنده‌های قدیمی اکثر یا افراد کم سواد بود یا آدمای میانسال بودند و این به این فکر نمی‌کنند که خودشون بتونند این کار رو یاد بگیرند حالا نه تنها برای فروش یا برای نیاز شخصی‌شون بلکه به عنوان یه هنر که حال‌شون رو بهتر میکنه انجامش بدن یا برای اوقات فراغت‌شون. مثل نقاشی و موسیقی که بچه‌مون رو می‌فرستیم و از نظر روانشناسی براشون خوبه اما همین اعبار رو برای گلیم‌بافی قائل نیستیم!»
دلیلش را در نهادینه نشدن فرهنگ پیرامون این هنر در میان نسل جوان می‌دانند.
اگرچه تعداد بافنده‌های امروز را زیاد می‌دانند اما دغدغه شان برای آینده گلیم بافی در سیرجان است که شاید به نسل‌ها بعدی منتقل نشود و برای این منظور بهتر است آموزش و پرورش و آموزشگاه‌های فنی و هنری سیرجان جدی تر وارد این حوزه شوند.
آن‌ها از تاثیرات مشکلات اقتصادی و گرانی ارز بر بازار محصولی می‌گویند که به دلیل مواد اولیه طبیعی و رنگرزی خاص و گره خاص شیریکی‌پیچ آن قیمت تمام شده‌ی گرانی پیدا می‌کند و صادرات و فروش آن برای یک کشور تحریم شده روز به روز سخت‌تر هم می‌شود.
به روایت آنان بیشتر بافندگان بیمه عشایری و روستایی هستند که فقط بازنشستگی دارند و خدمات دیگری شامل آن نمی‌شود.
به نظر آن‌ها بافندگان و تولید کنندگان گلیم در سیرجان تمام تلاش شان را برای حفظ عنوان شهر جهانی گلیم کرده‌اند و کیفیت این محصول آن قدری بالاتر از جاهای دیگر هست تا اتفاقی پیرامون اخذ عنوان شهر جهانی گلیم نیفتد.