آرسنیک برگشته یا آب شرب سیرجان مشکل تازه‌ای دارد؟
سکوت معنادارِ مسوولان بهداشت و اداره آب!
در نشست رسانه‌ای اخیر نماینده مردم سیرجان و بردسیر، خبرنگار سخن‌‌تازه پیرامون نقش یک معدن مس در بالادست سد تنگوییه سیرجان بر کاهش آبگیری سد پرسید که محمد معتمدی‌زاده در پاسخ ضمن تایید این موضوع بر تاثیر مخرب باطله‌های خطرناک دو معدن مس منطقه در میزان آلودگی رودخانه‌ها، محیط زیست کوهستان و در نهایت آلودگی آب شرب شهرستان تاکید کرد.
این اظهارات موجب شد که خاطره‌ی مشکلات بهداشتی و سلامت آب -که چند سال پیش در صدر خبرهای داغ سیرجان بود- دوباره در یادها زنده شود. همین چند سال پیش بود که هم‌زمان با درز کردن خبر محرمانه‌ی وجود سم آرسنیک در آب شرب خانگی سیرجان، کم کم سر و کله‌ی دستگاه‌های عابرآب پیدا شد تا برای آنان که توان خرید دستگاه تصفیه‌ی آب خانگی ندارند، آب سالم ارائه کند.
این موضوع خیلی زود موجب واکنش مردم شد و بازتاب‌های بدی را برای منصور مکی‌آبادی فرماندار وقت و شهباز حسن‌پور نماینده سابق سیرجان داشت.
مقاومت منفی سیرجانی‌ها در قبال خرید آب تصفیه شده از دستگاه‌هایی که در سطح شهر و حتا در شهرهای اقماری تعبیه شده بودند، تا بدانجا پیش رفت که خیلی زود رکود بازار آب‌فروشی برای پیمانکاران این پروژه زیان‌آور شد و تقریبا تمام دستگاه‌ها جمع‌آوری یا از کار افتاد. در حالی که همین دستگاه‌های تصفیه متعلق به همین شرکت در شهربابک و بردسیر و رفسنجان به کار خود ادامه دادند و مردم با خیال آسوده آب سالم را با قیمت مناسب تهیه می کردند و هنوز هم هست.
این جو عمومی آن هم در آستانه‌ی یکی از دوره‌های انتخابات مجلس موجب شد، با پیگیری نماینده وقت، فروش آب تصفیه شده در سطح شهر منتفی شود و سپس اعلام شد که مشکل آرسنیک آب سیرجان با قرار دادن یک دستگاه مرکزی تصفیه در مبدا، قبل از رسیدن به لوله‌های آب شرب خانگی حل شده است.
با این وجود چند سالی از آن ماجرا گذشته است که دوباره اخیراً -چندماهی است- که سر و کله‌ی دستگاه‌های تصفیه‌ی آب و فروش آن دارد در سیرجان پیدا می‌شود تا آب سالم به شهروندانی که توان خرید دستگاه تصفیه‌ی خانگی را ندارند، ارایه دهد.
تا اینجای کار مشکلی نیست. زیرا دستگاه‌های عرضه آب سالم تصفیه شده در بسیاری از شهرها مثل ساوه و قم و شیراز و اهواز و... مدتهاست که وجود دارد و مورد اقبال مردم هم قرار گرفته. در این میان اما چند پرسش اساسی وجود دارد که چندین بار خواستیم آن سوالات را از مسوولان بهداشت محیط و اداره آب سیرجان بپرسیم اما متاسفانه هربار از پاسخگویی طفره رفتند!
آیا ظهور دوباره‌ی عابرآب‌ها در سیرجان نشان از این دارد که مشکل آرسنیک آب سیرجان حل نشده و به قوت خود باقی مانده بوده است و خبر سابق پیرامون رفع آرسنیک از مبدا فقط یک حرکت تبلیغاتی و انتخاباتی بوده است؟!
آیا مشکل آرسنیک سابق بر این حل شده بوده ولی دوباره بروز کرده و اگر چنین است چگونه این اتفاق افتاده است؟ و آیا خالی شدن سد و تکیه‌ی بیشتر بر چاه‌ها موجب این پدیده شده است؟
آیا خرابی در تصفیه‌خانه‌ی مرکزی ایجاد شده است یا درصد آلودگی آب به خطر فعالیت‌های معادن مس و رها شدن باطله‌های سمی در کنار رودخانه‌ها آن قدری زیاد شده که تصفیه‌خانه‌ی مرکزی توان سم‌زدایی از آب را ندارند؟
اگر چنین است چرا به مردم اطلاع‌رسانی نمی‌شود که مراقب سلامت خود باشند و چرا دستگاه‌های تصفیه را در سطح شهر بیشتر نمی‌کنند؟ آیا اینکه همین یکی هم خلوت است و از آن استقبال مردمی نمی‌شود، به خاطر محرمانه ماندن موضوع است؟
آیا ضعف خبررسانی در این مورد به خاطر پیشگیری دوباره‌ی از هرگونه مقاومت منفی از سوی مردم برای خرید آب تصفیه شده از این دستگاه‌هاست؟
آیا مشکل آب سیرجان دیگر آرسنیک نیست و فقط به خاطر املاح زیاد آب است که این دستگاه عابرآب تعبیه شده است؟
منتظر پاسخ مسوولان مربوطه در روزهای آتی هستیم.