پس از اینکه هفته گذشته خبر آمد که 2 میلیارد تومان بودجه مسوولیت فرهنگی گل‌گهر در قبال رسیدگی به سالن تآتر شهر سیرجان، معطل تایید اداره کل ارشاد کرمان مانده است و اداره ارشاد سیرجان دست روی دست گذاشته و چانه ای نمی زند! این هفته نیز ثابت شد که هر دم از این باغ بری می رسد زیرا حالا دیگر برای افکار عمومی سیرجان ثابت شده که هرچه برنامه‌ی فرهنگی و جشن و کنسرت است انگار ویژه‌ی خانواده‌های معدنی ست! درحالی که عوارض و آسیب‌های شهری و تورم و مشکلات فرهنگی و محیط زیستی معادن برای همه‌ی ساکنان سیرجان و از جمله خانواده‌های غیرمعدنی سیرجان هم هست اما جالب آنکه انگار حقی برای تفریحات فرهنگی ندارند و چنین برنامه‌هایی مختص معدنی‌هاست.
جای بسی شگفتی ست که همین سال گذشته اجرای اختصاصی کنسرت یک خواننده موسیقی پاپ در سالن سینمای سیرجان برای چند شرکت معدنی، تا جایی تنش زا شد که به دعوا و شکستن شیشه‌های سینما منجر گشت و زخمی شدن یکی از کارمندان خوشنام خود اداره ارشاد نیز شایعه شد.  اتفاقی که نشان از یک بیماری اجتماعی به نام شکاف طبقاتی و خطرات این گسل در سیرجان دارد و جلوه ای‌ست از نارضایتی بخشی از جامعه‌ی محروم مانده از ثروت و تفریح در سیرجان!
اما جالب آنکه این موضوع نیز برای اداره ارشاد سیرجان درس عبرتی نشد تا دست کم جلوی این تبعیض آشکار را بگیرد و به کنسرت‌ها و جشن‌ها و برنامه‌های طنزی که فروش بلیط عمومی ندارند و مختص معادن هستند، مجوز ندهد!
امسال نیز دیده شد که یک رسانه‌ی پربازدید پس از آنکه از برگزاری کنسرت‌های اختصاصی معادن انتقاد کرد، در کمتر از نیم ساعت محتوای مورد نظر را از روی شبکه‌ی اینستاگرامش برداشت و مشخص نشد چه تطمیع یا تهدیدی پشت پرده‌ی این خود سانسوری ظاهری بوده است!
چه بسا که در همین جشن مولود پیامبر رحمت اگر هنرمندی بومی می خواست با دعوت از تارزن‌های سنتی خراسان اجرای مشترک زنده‌ی مولودی خوانی را به روی سن ببرد، معلوم نبود اداره‌ی فرمایش پذیر ارشاد با تنگ نظری‌های خاص خودش به آن مجوز بدهد اما خیلی راحت به جشنی با محتوای شوخی‌های جنسیتی با حضور اختصاصی خانواده‌های معدنی مجوز داده می‌شود! کسی هم نمی‌پرسد چرا؟