ویلچر و معابر و دیگر هیچ!
اواخر خردادماه امسال بود که در نشست مشترک محمد معتمدی زاده نماینده سیرجان و بردسیر با جمعی از اهالی فرهنگ و هنر، نداشتن راه گذر ویلچرنشین به طبقه‌ی سوم فرمانداری موضوع رسانه‌ها شد. با این وجود به نظر می‌رسد هنوز از دید مسوولان شهری بهسازی معابر، بانک‌ها و ادارات سیرجان چیزی نیست که اولویت باشد.
با اینکه شهرداری سیرجان اعلام کرده پروژه‌هایی برای بهسازی معابر و پیاده‌روها ویژه معلولان انجام داده، اما واقعیت این است که هنوز خیلی از معابر، بانک‌ها و ادارات دولتی برای تردد و دسترسی افراد دارای معلولیت مناسب‌سازی نشده و مشکلات زیادی سر راهشان هست. حتا مسوولان هم به ضرورت این کار اشاره می‌کنند اما در عمل هنوز برنامه‌ریزی جدی و فراگیر برای رفع این موانع دیده نمی‌شود و خیلی جاها همچنان بی‌توجهی به حقوق معلولان موج می‌زند.
بهسازی و مناسب‌سازی معابر برای معلولان یکی از مهم‌ترین نیازهای شهری است که متاسفانه هنوز در خیلی از شهرها به طور کامل اجرا نشده. مشکلاتی مثل عرض کم پیاده‌روها، نبود رمپ، پستی‌وبلندی کف‌سازی، نبود خط‌کشی عابر پیاده و موانع فیزیکی مثل جوی آب و داربست‌ها، تردد معلولان را سخت می‌کند و باعث انزوای اجتماعی آنان می شود.
طبق ضوابط، باید عرض پیاده‌روها باید حداقل ۱۲۰ سانت باشد، شیب‌ها استاندارد باشند و رمپ و پل مناسب در تقاطع‌ها ساخته بشود. همچنین کف‌سازی ویژه نابینایان و نصب علائم هشداردهنده صوتی لازمه. با این حال، پیشرفت‌ها هنوز کند بوده و مشارکت خود معلولان و فرهنگ‌سازی بیشتر نیاز داره تا شهر ما واقعا برای همه قابل استفاده باشد و بشود.