گفت و گوي ويژه سخن تازه با رتبه دوم آزمون دستياري 99 کشوري
انفاق موفقيتم کمک به هم نوعانم خواهد بود
سيرجان هميشه در کنکور‌هاي مختلف در ادوار مختلف افتخارات زيادي داشته و دارد.رتبه دوم کنکور تجربي سال89 توسط مهرناز شهسواري، رتبه يک تجربي سال 96 توسط اميرحسين قاسمي رايني و سال جاري با تمام محدوديت‌هاي کرونايي و اختلال در امر تحصيل اما سال خوبي براي افتخار آفريني فرزندان سيرجان تا به اينجاي کار بوده است. هانيه زيدآبادي نژاد؛ دوران ابتدايي، راهنمايي و دبيرستان را در سيرجان گذرانده و دانش آموز سمپاد بوده و موفق به کسب رتبه 28 زير گروه يک کنکور علوم تجربي سال 92، رتبه 4علوم پايه، رتبه يک آزمون پيش کارورزي پزشکي عمومي و رتبه دوم آزمون رزيدنتي سال 99 شد. حال گفت وگوي خودماني سخن تازه با اين دختر موفق همشهري در پي مي‌آيد.
چه تعريفي از پزشکي داري؟ پزشکي يک رشته خاص پر از انگيزه‌هاي متفاوت است، انگيزه براي ساختن سطح خوبي از زندگي براي آينده، انگيزه براي کمک به هم نوع با توجه به ظرفيت‌هاي وجودي و از همه مهم‌تر لحظه‌اي که بيمارت با حال خوش و بهبود يافته از بيماري پيش تو مي‌آيد يک انگيزه غير قابل وصف است.
آيا منتظر تک رقمي شدن بودي و از اينک رتبه شما يک نشد ناراحت شديد؟ من در واقع براي کسب رتبه تک رقمي تلاش کرده بودم و بعد از آزمون هم متوجه شدم که آزمونم را خوب داده ام. هدفم يعني قبولي رشته مورد علاقه ام مهم بود که شکر خدا محقق شد، خانم تفاق که رتبه يک آزمون دستياري را کسب کردند از دوستان من هستند و ورودي پزشکي 91 بودند سالي که کنکور سراسري داشتم، پشتيبان ويژه من بودند و همين تعامل باعث دوستي ما شد و خوشحالم که به اين موفقيت دست يافتند.
رشته تخصصي مورد علاقه تان که تصميم داريد در آن ادامه تحصيل دهيد، چيست؟ در رشته‌ي چشم پزشکي دانشگاه علوم پزشکي تهران ادامه خواهم داد.
بعضي از دانشجويان از ابتدا رشته‌هاي نورولوژي يا جراحي قلب را انتخاب مي‌کنند؛ شما به اين رشته‌ها علاقه داشتي؟ دانشجويان زيادي علاقه مند به رشته‌هاي جراحي هستند ولي من از ابتدا به اين رشته‌ها علاقه نداشتم و به رشته‌هاي محدودي علاقه مند بودم که نهايتا چشم پزشکي که يک رشته مينور است، انتخاب کردم.
هيچ وقت از انتخاب پزشکي پشيمان شدي؟ يا اينک چرا داروسازي يا دندانپزشکي را انتخاب نکردي؟ هيچ موقع، قبل انتخاب رشته از افراد زيادي خصوصا پزشکان مشورت گرفتم و چون پدر و برادرم هم پزشک بودند تاثير مثبتي داشت و با همه سختي‌هايي که در اين راه داشت با علاقه شغل مقدس پزشکي را انتخاب کردم.
يک مسئله مهم، که فکر مي‌کني 4سال بعد براي امتحان بورد يا اتند شدن، همين انرژي را داري؟ اگر کسي باهدف و انگيزه مسيري را انتخاب نمايد شايد به طور موضعي خسته شود اما به طور واقع از هدفش خسته نمي شود. دوران رزيدنتي دوران سختي است اما 4سال مي‌گذرد و انتهاي مسير مهم است که مي‌دانم به خاطر انگيزه و هدفم فکر نمي کنم خسته شوم.
در اين چند سال دوره عمومي پزشکي و مطالعه براي رزيدنتي آيا به مهاجرت فکر کردي؟ دانشجويان ايراني در دوره انترني خود سختي‌هاي بسياري باعث مي‌شود که به مهاجرت فکر کنند و بخواهند دوره رزيدنتي را در جايي ديگر با امکانات رفاهي بيشتر بهتر بگذارنند قطعا دانشجويان به اين مسئله فکر خواهند کرد. اما مهاجرت يک مسئله‌ي پيچيده است که مشکلات خاص خودش را دارد. من با توجه به شرايطي که داشتم و نيز وابستگي ام به خانواده و اداي دين به همشهريانم قصد مهاجرت نداشتم. ناگفته نماند به حق پزشکي ايران هيچ چيزي کمتر از علم پزشکي جهان ندارد و حتي جلوتر است و تنها مسئله‌اي که هست کمبود رفاه و امکانات و جنبه اقتصادي اش باعث آزار دانشجويان است.
از چه زماني به طور جدي مطالعه براي آزمون دستياري را شروع کردي؟ همان ابتدا که وارد رشته پزشکي شدم اين هدفم بود که به محض فارغ التحصيل شدن در امتحان شرکت کنم. هميشه در همه‌ي اين هفت سال جز شاگردان برتر ورودي خودم بودم و مطالعه را به صورت مداوم داشتم اما به طور جدي از اواسط دوره اينترني که مرداد سال گذشته بود شروع کردم يکسال به طول انجاميد اما قبل از اين دوره يکساله در طول دوره اينترني و استاجري دروس را به طور عمقي مطالعه کردم.
مطالعه روزانه‌ات به چه ميزان بود؟آيا همزمان طرح هم مي‌گذراندي؟ چون شروع مطالعه من از دوره اينترني بود و اين دوره سختي بسياري دارد من فقط نصف روز براي مطالعه وقت داشتم زمان برگزاري آزمون اسفند ماه بود که من بخاطر آن دو ماه مرخصي گرفتم اما به خاطر شيوع کرونا امتحان به مرداد99 موکول شد و اين مدت را در منزل مشغول مطالعه بودم. من طرح نگذراندم و همزمان با فارغ التحصيلي دوره عمومي وارد دوره تخصص خواهم شد.
به عنوان يک فارغ التحصيل پزشکي عمومي، فکر مي‌کني آمادگي کار به عنوان GP (پزشک عمومي) را داري؟ در دوره اينترني و استاجري چيزي بود اذيتت کنه؟ در دوران استاجري و اينترني متاسفانه اکثر دانشگاه‌هاي علوم پزشکي ايران به تربيت متخصص‌ها و فوق متخصص‌ها مي‌پردازند و ارزشي براي دوره‌ي عمومي قائل نيستند و اساتيد انرژي کمتري را براي آموزش دوره‌ي پزشکي عمومي مي‌گذارند و اين موضوع کار اينترن‌ها و استاجرها را سخت تر مي‌کند. چون کسي که جوياي علم است بايد به کتاب‌ها و منابع مراجعه کند و خودش در جهت يادگيري تلاش بيشتري کند و کشيک‌هاياينترني در شان يک اينترن نيست و به دليل حجم کاري بسيار دانشجويان سال آخر اذيت مي‌شوند. در دوره‌ي پزشکي عمومي لازم هست پزشک همه‌ي مطالب را بداند و علاوه بر آن تجربيات لازم را نيز کسب کرده باشد ولي يک فارغ التحصيل جديد به عنوان يک پزشک عمومي آمادگي لازم را ندارد.
چه کساني را الگوي خود در در رشته پزشکي قرار دادي؟ الگوهاي الهام بخش و درخشاني در پزشکي ايران وجود دارد به طور مثال مرحوم پروفسور عليرضا يلدا پدر طب عفوني ايران و عضو فرهنگستان علوم پزشکي که استاد پدرم بودند و به دليل خاطراتي که پدرم از ايشان نقل کردند هميشه الگوي من بودند. همچنين پروفسور مجيد سميعي که نه تنها افتخار ايران بلکه افتخار جهان هستند.
در حال حاضر نسبت به جامعه پزشکي انتقاداتي مطرح است، نظر شما اين انتقادات چقدر وارد است؟و چه بايد کرد که کمتر مورد اين انتقادات قرار گرفت؟ رعايت اخلاق حرفه‌اي نه تنها در پزشکي بلکه در همه‌ي شغل‌ها يک اصل است و هر فرد بايد با اخلاق و از روي انسانيت با مردم رفتار کند که اکثر پزشکان داراي اخلاق حرفه‌اي هستند. در روزهاي شيوع کرونا همه‌ي شغل‌ها تعطيل شد اما تنها پزشکان و کادر درمان پاي کار ماندند و شبانه روز از خود گذشتگي کردند و لازم است همه جامعه قدر دان آنها باشند و بايد به حق قضاوت کنيم اما اگر هر پزشک اصول علمي و اخلاقي را رعايت کند کمتر مورد انتقاد قرار مي‌گيرد.
چه تصميمي براي آينده اين موفقيتت داري؟ در جهت ارتقاي جامعه خواهم کوشيد و انفاق سوادم هم به افرادي که در حيطه پزشکي تحصيل مي‌کنند راه‌هاي کسب موفقيت را در حد توان خود به آنها نشان خواهم داد.