هنرمندان جوان سیرجان با وجود کمبود امکانات فرهنگی و هنری باز هم درخشیدند. 20 تا 25 آذرماه جشنواره تئاتر استان در سکوت خبری برگزار شد. شبح کرونا طوری بر هنرهای نمایشی سایه انداخته که جشنواره‌ای به این مهمی چندان صدا نکرد زیرا سرمایه اصلی تئاتر تماشاگر بود که با هراس از شیوع بیماری فعلا از کف رفته است. با این وجود هفته گذشته جشنواره در میان محدودیت‌های کرونایی برگزار شد و به امید دیده شدن در فضای مجازی از پخش آنلاین بهره برد.
از میان 10 کار راه یافته به جشنواره استانی، هیات داوران در نهایت نمایش‌های «هفت دقیقه، یک‌نفس سکوت» و «چاقوی دم‌کرده‌ی شب» را به دبیرخانه جشنواره‌ی تئاتر فجر معرفی کردند.
نمایش «هفت دقیقه، یک‌نفس سکوت» اجرای گروه نیما و هنرمندان سیرجان بود و توانست بهترین بازیگری زن جشنواره را برای بازی در نقش بیتا توسط نجمه اسدی فریدونی از آن خود کند.
همچنین این تئاتر توانست مقام دوم بازیگری مرد جشنواره را با بازی میثم اسدی برای ایفای نقش خسرو به دست بیاورد.
جایزه بهترین نمایشنامه به سعیدرضا خوش‌شانس برای نمایشنامه‌ی هفت دقیقه، یک‌نفس سکوت تعلق گرفت تا در پایان این نمایش به کارگردانی محمدعلی سجادیان به جشنواره کشوری تئاتر فجر راه پیدا کند.
افتخاری دیگر از یک گروه هنری در سیرجان
سیرجان، شهر معدنی ثروتمندی که امکانات استاندارد از گروه‌های فرهنگی و هنری‌اش دریغ شده است. هنوز داغ نشسته بر سینه سالن تئاتر فردوسی زنده است. سالنی که سال‌ها مشکل اساسی‌اش نبود امکانات مناسب نورپردازی بود و بلافاصله پس از تجهیز شدنش به سیستم نور، یکباره در تعطیلات نوروز 99 به طرز مشکوکی سیستم نورش برچیده شد! همان زمان مسئولان گفتند سرقت بوده اما اثر و نشانی از دزد یا دزدها پیدا نشد! و در مقابل برخی هنرمندان هم با عینک بدبینی در اصل و اساس سرقت بودن این ماجرا تشکیک کردند و آن را یک جور مصادره فرض کردند!
پای درددل بازیگر نخست زن استان
نجمه اسدی فریدونی؛ بازیگر نقش بیتا در تئاتر «هفت دقیقه، یک‌نفس سکوت» که مقام اول بازیگری زن امسال در جشنواره استان را از آن خودش کرده درباره شرایط تمرین‌شان می‌گوید: «ما در شرایط سختی تمرین کردیم. پلاتوی فرهنگسرای شهرداری حتا یک گرمایش نداشت و ما ناچار شدیم ساعت تمرین را از 5 عصر به 3 بعد از ظهر تغییر بدهیم تا هوا گرم‌تر باشد.»
گلایه بازیگر دوم مرد استان
میثم اسدی؛ بازیگر نقش خسرو در تئاتر «هفت دقیقه، یک‌نفس سکوت» هم از مظلومیت هنر تئاتر و هنرمندان نمایش گفت. اینکه خمودگی فرهنگی تا جایی پیش رفته که مقام‌آوری بچه‌های سیرجان در سطح شهرستان هیچ بازتاب خبری پیدا نکرد و حتا برای هیچ مسوول فرهنگی‌ئی هم چنین پیروزی‌ئی -که پرچم سیرجان را بالا می‌برد- مهم نبود.
یک کارگردان موفق دیگر
اینکه تئاتری به کارگردانی هنرمندی همشهری به جشنواره تئاتر فجر کشور راه پیدا کند، به خودی خود رویداد بزرگی‌ست. البته این نخستین حضور تئاتر سیرجان در جشنواره فجر نیست.
پیش از این کاری از امیرحسین طاهری نیز به فجر راه یافته است. اینک محمدعلی سجادی می‌تواند به عنون کارگردان «هفت دقیقه، یک‌نفس سکوت» کارش را در سطح کشور به اجرا ببرد و رزومه‌ی خوبی برایش به حساب می‌آید. سجادی پیش از این نمایش «رقص شور» را به صحنه برده و در کارنامه‌ی خود دارد.
فراموشکار نباشیم
خوب به یاد دارم که چندی پیش در همان روزهای اجرای رقض شور محمدعلی سجادیان در سالن تئاتر فردوسی سیرجان، مسوولان وعده دادند که سالن فردوسی برای چند ماهی تعطیل شود و پس از سال‌ها تعمیر شود. قرار بود یک خیر فرهنگی مبلغ 500 میلیون تومان برای تعمیر و بهسازی سالن فردوسی هزینه کند و گل‌گهر هم ساخت پلاتویی را در کنار سالن فردوسی آغاز نماید. گرچه در گیر و دار تشکیل حلقه انسانی برخی هنرمندان که بیم تملک این مکان فرهنگی دولتی توسط یک شرکت خصوصی را داشتند، همه چیز به یکباره منتفی شد. گرچه شاید نگرانی هنرمندان ضرورتی نداشت زیرا گل‌گهر تنها سالن سینمای شهر را نیز تجهیز کرد و الان به نظر نمی‌رسد ادعای تملکی بر روی سینما داشته باشد.
رییس اداره ارشاد چه می‌گوید؟
مجید پورمحسنی؛ رییس اداره ارشاد که پیش از این گلایه‌هایش را بابت همین حلقه انسانی و نقش آن در منتفی شدن ورود شرکت‌های معدنی برای تجهیز سالن تئاتر فردوسی سیرجان مطرح کرده بود.
رییس ادراه فرهنگ و ارشاد سیرجان حتا پس از ماجرای سرقت سیستم نور سالن تئاتر فردوسی، مسئولیت را متوجه خود انجمن نمایش شهرستان دانست که محل به آن‌ها واگذار شده بوده. این بار نیز حرف پورمحسنی این است که گرمایش سالنی متعلق به شهرداری در فرهنگسرای شورا هیچ مسوولیتی را متوجه اداره تحت مدیریت وی نمی‌کند.
گرچه پورمحسنی خبر از برنامه‌ی اداره ارشاد برای تقدیر از هنرمندان مقام آورده در جشنواره تئاتر استان می‌دهد و می‌گوید: «الان درگیر جشنواره تئاتر سردار آسمانی هستیم، بعد از آن حتما و در هفته‌های آتی حتما برای تقدیر از این بچه‌ها برنامه داریم.»
توازنی میان پتانسیل هنری شهرستان و امکاناتش نیست
چیزی که مشخص است رشد و توسعه نامتوازن سیرجان در همه‌ی زمینه‌ها اینجا نیز دم خروسی است که بیرون زده. از یک طرف شاهد پتانسیل بالای هنر تئاتر در سیرجان هستیم و با استعدادهایی روبروییم که در حال درخشیدن هستند تا آوازه‌ی خوبی برای شهرمان باشند و از سوی دیگر امکانات فرهنگی و هنری شهری خوابیده بر ثروت هنگفت معدنی در خور و شان سیرجان نیست.