لیلا گلزاری:
اوایل دهه‌ی 80 بود که شهرکی برای دامپروری؛ در 22 کیلومتری جاده بافت؛ به بهره برداری رسید. اما با گذشت حدود 20 سال از افتتاح آن، تنها 30 درصد واحدهای این شهرک ساخته و مابقی به صورت زمین یا واحدهای نیمه‌ساز به حال خود رها مانده‌اند.
گویا از همان ابتدا به منظور اشتغالزایی برای فارغ‌التحصیلان رشته‌های کشاورزی و مرتبط با آن، این مجتمع در نظر گرفته شد و به متقاضیان واقعی واگذار نگردید. بنابراین، تعدادی از این زمین‌ها، حکم سرمایه‌ای برای دلالی را پیدا کرد و خرید و فروش زمین‌ها پس از مدتی آغاز شد، در حالی که امتیاز این زمین‌ها، قابل خرید و فروش نبوده و این گونه معاملات با توافقاتی پشت پرده، انجام گردیدند. همین امر باعث نیمه کاره ماندن ساخت و ساز واحدهای این شهرک گردیده است.
متقاضیان واقعی در صف انتظار
تعداد واحدهای ساخته شده بسیار کم است. واحدهایی که قرار بود، در تقسیم‌بندی‌های 40، 60، 120 و 200 رأسی باشند اما به صورت زمین به حال خود رها مانده‌اند و از ساخت و ساز و صدای شیردوش‌ها، خبری نیست. اما در میان انبوه زمین‌های ساخته نشده و با صاحبان کذایی، متقاضیان بسیاری هستند که برای احداث گاوداری در این شهرک، در صف انتظار قرار گرفته‌اند. اما در اینجا، این شبهه پیش می‌آید که آیا این شخص متقاضی واقعی‌ست یا باز تفکر خرید و فروش زمین‌ها و دلالی در کار است. اما وجود همین زمین‌های خالی باعث بی‌رونق ماندن این شهرک شده و تا از بسیاری امکانات محروم بمانند. امکاناتی چون خیابان‌کشی، آسفالت، گازکشی، احداث پایگاهی برای حضور نیروی انتظامی جهت برقراری امنیت بیشتر و بسیار موارد دیگری از این قبیل.
در شهرک دامپروری، مشکل کمبود آب داریم
در رابطه با چگونگی رفع این مشکلات، با مسوول اداره تولید دامی جهاد کشاورزی گفتگو کردیم و وی در رابطه با دلیل واگذار نکردن مابقی زمین‌های این شهرک چنین توضیح داد: «در این شهرک بحث کمبود آب را داریم. و این مورد باید از طریق تعاونی گاوداری پیگیری شود و پیگیر پروانه بهره‌برداری به عهده‌ی آن‌هاست. چرا که اگر ما این واحدها را واگذار کنیم اگر با کمبود آب مواجه شویم، با موجود زنده سر و کار داریم و اگر با کمبود آب مواجه شویم، مشکلات چندین برابر می‌شود. چرا که روز اول قرار بر این بود که 30 لیتر در ثانیه آب به این شهرک داده شود اما هر روز کمتر و کمتر شد وبه طوری که به 15 لیتر و هم اینک به 7 لیتر در ثانیه رسیده است و این مقدار، جوابگوی کل مصرف این شهرک نخواهد بود و این موضوع مشکلاتی را ایجاد خواهد کرد. البته از این میزان آب، سهم کارخانه شیر که هنوز فعال نشده و کارخانه خوراک دام را هم باید کسر کرد که مطمئنا آن موقع با کمبود آب مواجه خواهیم شد که این وظیفه‌ی تعاونی گاوداری است که پیگیر افزایش این سهمیه باشند. این مجموعه ظرفیت 10400 رأس دام را دارد در حالی که حدود 5200 رأس دام فعلا در این شهرک نگهداری می‌شود.»
حریم شهرک را به سختی حفظ کردیم
دهیادگاری ادامه داد: «البته پیگیر این قضیه بودیم که حریم این شهرک حفظ شود و به سختی این حریم را تاکنون حفظ کردیم که ایجاد مجتمع‌های دیگری در نزدیکی این شهرک باعث انتظار آلودگی در این منطقه نگردد.»
متقاضی واقعی وجود ندارد
در ادامه نادعلی‌پور؛ مدیرعامل شرکت تعاونی گاوداری‌های سیرجان، در این رابطه توضیحاتی داد و افزود: «در این باره دو مشکل وجود دارد، یکی اینکه متقاضی‌ها، متقاضیان واقعی نیستند چرا که همان ابتدا کل واحدها را که 141 واحد بودند را تحویل متقاضیان دادند. اما متاسفانه از این تعداد بسیار کم ساخته شد و مابقی به غیر واگذار شد هر چند الان زمین هایی که ساخته نشدند امتیاز آن در حال منحل شدن است و خلع ید می‌شوند. به همین دلیل نمی‌توان فهمید که خریدار واقعی کیست؟»
10 مجوز روی موتور آب این شهرک داده شده
نادعلی‌پور افزود: «اما مشکل دیگر این زمین‌ها، مشکل آب است و با کمبود آب مواجه هستیم. بارها این موضوع را پیگیر شدیم اما مشکل بسیار پیچیده‌تر از این حرف هاست. چرا که روی موتور آب، 10 نوع مجوز داده شده، چون در سال 83 کمیته‌های تخصیص آب را تشکیل می‌دادند که اکنون، آب منطقهای استان این کمیته‌ها را قبول ندارد و حتا همین اواخر سهمیه‌ی دیگری به مجتمع گلخانهای هم واگذار شد و 7 لیتر در ثانیه از سهمیه آب شهرک گاوداران کسر و به این مجتمع گلخانهای واگذار شد. در حالی که آن سال، مبلغی نزدیک به 183 میلیون هزینه کردیم تا مجوز این 30 لیتر در ثانیه را برای این شهرک بگیریم اما اکنون، آب منطقهای استان می‌گوید، منظور 30 لیتر در سال بوده است و این موارد مشکلات عدیده‌ای را به وجود آورده. هر چند که هنوز واگذاری این 7 لیتر در ثانیه به مجتمع گلخانهای قطعی نشده و مشخص نیست که به نتیجه برسند یا خیر. اما به همین منوال هر روز نقشه‌ای برای پروانه بهره‌برداری از این چاه گرفته می‌شود و هر روز از سهمیه آن کمتر و کمتر می‌شود. اما در اصل جهاد کشاورزی می‌تواند پیگیر این قضیه شود که نیاز به تشکیل جلساتی‌ست که این پرونده وارد چرخه‌ی پیگیری شود.
نبود این پروانه باعث شده که گاودارای متحمل پرداخت هزینه‌ی زیادی برای برق مصرفی‌شان شوند و هزینه‌ی برق این چاه بسیار گزاف است و اما اگر این پروانه صادر می‌شد، این هزینه بسیار کاهش پیدا می‌کرد.»
نادعلی پور به نکته‌ای در رابطه با خرید و فروش زمین‌های این شهرک اشاره کرد و گفت: «از لحاظ قانونی، تنها امتیاز این زمین‌ها، واگذار شده و صاحبان زمین تنها در صورتی که ساخت و سازی در این زمین‌ها انجام داده باشند باید به نرخ روز کارشناسی شود و تنها همین مبلغ باید از متقاضی دوم گرفته شود و نباید امتیاز به فروش برسد. این در حالی است که بسیاری هستند که با توافق معاملاتی را پشت پرده انجام می‌دهند که به قیمت گزاف این زمین‌ها خرید و فروش می‌شوند که غیر قانونی‌ست و به این دلیل که این تعاونی قدرت اجرایی ندارد، نمی‌توان از این موضوع جلوگیری کند و تنها جهاد کشاورزی باید با این قضیه برخورد کند.»