تاتو، فریاد بی‌صدا                                                                                                            

مهدی طیبی: واژه خالکوبی یا کبودزنی به معنی ایجاد نقوش و خط و خال هایی با استفاده از ابزار میخ یا سوزن و وارد کردن جوهر به زیر پوست و مترادف آن در انگلیسی tattoo (تتو/تاتو) که برگرفته از کلمه تاهیتی یکی از کشورهای جزایر پلینزی و به دلیل خالکوبی بومیان این جزایر است. خالکوبی یا تاتوی بدن در سال‌های اخیر محبوبیت بسیار زیادی پیدا کرده و مطابق با آمارهای اعلام شده، ۲۵ درصد گروه سنی ۱۸ تا ۳۰ ساله در دنیا خالکوبی دارند. تاتو یا تتو در واقع یک هنر است؛ زیرا تتوکار می‌‌تواند طرح‌ های بسیار زیبایی را روی بدن ترسیم کند. اما با تمام مزایا و زیبایی های موقتی که خالکوبی برای ما دارد، نباید از عوارض و معایب آن غافل شد. انسان بعنوان موجود تنوع طلب، با ورود فرهنگ های مختلف و بدون در نظر گرفتن شرایط اجتماعی از این فرهنگ تبعیت می‌کند و به طور مشخص افرادی که عزت نفس و اعتماد به نفس پایین‌تری دارند بیشتر به سمت تاتو گرایش پیدا می‌کنند تا بتوانند زخم های عمیق و درونی خود را اینگونه فریاد بزنند. فراموش نکنیم زمانیکه ورزشکاران که نماد زندگی سالم و الگوی درست هستند بدن‌شان را شبیه دفتر نقاشی می‌کنند، انتظاری از نسل جوان که در شور و هیجان مقتضی سن شان به سر می‌برند و این افراد را الگو قرار می‌دهند، نیست.
سحر ناظری "روانشناس" در این باره معتقد است: درباره شایع شدن یک پدیده بین قشر خاص جامعه بویژه جوانان عوامل متعددی نقش دارد که همانندسازی، عضو گروه های همتا یا همان پیروی از مد یکی از این عوامل محسوب می‌شود و از طرفی گاهی انجام کاری در میان افراد و چهره های خاصی از جامعه که در میان مردم سرشناس هستند، مانند هنرمندان، ورزشکاران و دیگر چهره های مطرح زمینه ای را فراهم می‌کند تا دیگر افراد جامعه و بخصوص جوانان به نوعی از این افراد الگوبرداری کرده و از آنها تبعیت کنند.
وی ادامه می‌دهد: این موضوع می‌تواند ریشه در برخی اختلالات روان شناختی نیز داشته باشد؛ افرادی که دچار اختلال شخصیت نمایشی هستند؛ یعنی بسیار علاقه مندند با کارها و رفتارهای‌شان در نظر دیگران جلب توجه کنند، در زمره این افراد جای می‌گیرند که این اختلال می‌تواند در قالب رفتارهای مختلفی بروز پیدا کند که گرایش به انجام خالکوبی نمونه ای از آنهاست؛ نمی توان قطعا گفت کسی که این کار را انجام می‌دهد دچار اختلال شخصیت است، گاها پیروی از مُد یا شخصیت مورد علاقه فرد است و این موضوع بیشتر از اینکه به طبقه اجتماعی بستگی داشته باشد، به سطح تحصیلات، میزان درآمد و .... تابع شخصیت افراد است.
دکتر الهه کارآمد فوق تخصص بیماری های عفونی در خصوص عوارض و معایب تتو با بیان اینکه فرآیند تاتو در واقع آسیب زدن به پوست بدن و مربوط به لایه‌ی بالایی (اپی‌درمال) و لایه میانی (درمال) است، می‌گوید: عفونت، حساسیت آلرژیک، خونریزی، سرطان، شکستن سد دفاعی پوست، التهاب و حساسیت‌ها و عفونت پوستی، بیماری های ویروسی و خونی کشنده مانند هپاتیت و ایدز، آسیب بافت‌های چشم در تتو حاشیه چشم، سوختگی در زمان ام آر آی و ... از مهمترین عوارض و معایب تاتو است.
وی می‌افزاید: پوست اولین سد دفاعی بدن در برابر ورود میکروب‌ها است و با تاتو کردن این سد دفاعی مورد تهاجم قرار می‌گیرد؛ چون در این فرآیند، سوزن در یکی از سدهای دفاعی بدن نفوذ می‌کند و همراه خود عوامل میکروبی را وارد بدن می‌کند و در مجموع فرایند تاتو واکنش‌های ایمنی بدن را تحریک کرده و سلول‌ها ملتهب و برجسته می‌شوند و تمام بیماری‌ها از این طریق به بدن وارد می‌شود.
دکتر کارآمد بیشتر خطرات و عوارض جانبی تاتو را زمانی که تتو هنوز تازه و پوست در حال ترمیم است می‌داند و می‌گوید: علایم عفونت شامل قرمزی، خارش و ترشح است و اگر عفونت پخش شود، ممکن است با علایم دیگری مثل تب، جوش قرمز، کهیر و خارش شدید، زخم کلویید و ... همراه شود و این اثرات می‌توانند سالها رخ دهد؛ ضمن اینکه باید مراقب باشید که عدم استفاده از سوزن‌های استریلیزه خطر عفونت را افزایش می‌دهد و می‌تواند خطر انتقال به بیماری‌های قابل انتقال از طریق خون، از جمله ایدز، هپاتیت C و استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متسییلین (MRSA) را افزایش دهد؛ بر اساس یک مطالعه در سال 2010 بر روی افراد بزرگسال در کشور دانمارک، مواردی از نیکل و سرب و سایر عوامل ایجاد سرطان در جوهر تاتو مشاهده شده و تاتو می‌تواند سرطان پوست را پنهان کند. مطالعات نشان می‌دهد افرادی با ویژگی عزت نفس و اعتماد به نفس پایین‌، اختلال شخصیت نمایشی، خودخواه و خودپرست باشند تمایل بیشتری به تاتو نشان می‌دهند؛ زیرا این افراد باید نسبت به دیگران متفاوت و قابل رؤیت باشند.