سه شنبه, 04 ارديبهشت 1403

شماره 786 مورخ  29 فروردین 1403

به بهانه انتشار کتاب "این نیز بگذرد" اثر محمد کرام‌الدینی؛
سیرجان در دهه‌‌های سی و چهل

سال ۱۳۳۴ در زیر یکی از قُبه‌های گلیِ اتاقی، در خانه‌ای از جنسِ خشتِ خام و کاه‌گِل‌اندود در یکی از کوچه‌های خاکی شهر سیرجان، بنا به رسم زمانه، روی پشته‌ای خاک رُس، دیده به روشنی جهان گشوده‌ و کودکی‌اش را در زیر سقف‌های گنبدی گذرانده است.
نقل کرده که درون اتاق رو به سقف دراز می‌کشیده، چشم در درزهای بین خشت‌های سقف می‌چرخانده و با گردش در میان آن‌ها در کوچه‌های خیال غرق و گم می‌شده و به خواب می‌رفته است. هرگز فراموش نمی‌کند روزی را که در همان عالمِ کودکی برای اولین بار قدم به اتاقی گذاشته که سقفش تیرآهنی، سفیدکاری و مسطح بوده: "خدا می‌داند چه اندازه می‌ترسیدم که سقف بر سرم فرود آید."
این‌ها یک نمونه‌ی بسیار عالی از توصیف سبک زندگی و معماری زیبای آجری خشتی قدیم با بادگیرها و سقف‌های زیبای گنبدی‌اش در شهر سیرجان قدیم است از زبان همشهری‌مان محمد کرام‌الدینی‌.
کتاب «این نیز بگذرد» خاطرات نویسنده‌ی سیرجانی دکتر محمد کرام‌الدینی از گذر روزهای کودکی‌اش در سیرجان بین سال‌های 1337 تا 1342 است. سال‌هایی که سیرجان نسبت به امروز کوچک‌تر، کم جمعیت‌تر و کم امکانات‌تر بود. می‌توان بوی خوش روزهای شیرین کودکی را که از میان سطرهای این کتاب می‌تراود حس کرد و طعم دنیای سرخوش، درخشان و امیدوارانه‌ی کودکی را که در پی کشف جهان و کسب تجربه‌های زندگی است از میان واژه‌های آن چشید.
کتاب در کمال ایجاز، 25 خاطره‌ی کودکی نویسنده را از سیرجان قدیم پیش روی خواننده می‌گذارد و دست خواننده را می‌گیرد تا همراه با نویسنده در کوچه پس کوچه‌های سیرجان قدیم و کودکی‌های نویسنده قدم بزند.
دکتر محمد کرام الدینی پژوهشگر، مترجم، مؤلف و معلم ایرانی؛ نویسنده و مترجم مقالات و کتاب‌های علمی آموزشی، از جمله کتاب‌های درسی رسمی علوم تجربی و زیست‌شناسی دوره‌های مختلف تحصیلی کشور و نیز روزنامه‌نگار علم است.
کتاب خاطرات او از سیرجان قدیم را نشر مرکز کرمان‌شناسی منتشر کرده است.

ضمیمه این شماره