تاملی در تصمیم شورا و شهرداری درباره خرید مهمانسرا در تهران و شیراز و مشهد؛
خرج که از کیسه سیرجان بُوَد

"خرید مجتمع های مسکونی در تهران، شیراز و مشهد تا سقف 100 میلیارد تومان" خبری بود که هفته‌ی گذشته از جلسه ی علنی شورای شهر درز کرد. با رای 6 نفر از اعضای شورای شهر سیرجان، مصوب شده که شهرداری بتواند تا سقف 100 میلیارد تومان در شهرهای تهران، شیراز و مشهد مجتمع مسکونی خریداری کند. بنا بر خبرها نماینده شهرداری در این جلسه پیرامون همین موضوع گفته: با توجه به سفرهای کاری و ماموریت‌های تعدادی از پرسنل شهرداری در طول سال که باعث تحمیل هزینه‌هایی برای شهرداری می‌شود، پیشنهاد خرید مجتمع مسکونی در این سه شهر مطرح شده است که با توجه به متن نامه شهرداری که در صحن علنی شورای شهر سیرجان قرائت شد جزئیات پیشنهادی به شرح ذیل است:
خرید مجتمع مسکونی حداقل ۶ واحدی در تهران تا سقف ۵۰۰ میلیارد ریال، خرید مجتمع مسکونی حداقل ۸ واحدی در مشهد و ۴ واحدی در شیراز که موافقان این طرح دلایل خود را اینگونه بیان کردند: در سال جاری بودجه‌ای محقق شده که با توجه به قراردادهایی که بسته شده ممکن است در پایان سال مبلغی در حساب شهرداری بماند و ما باید آن پول را صرف خرید این املاک کنیم که اگر این اتفاق نیافتد شاهد انتقال بخشی از بودجه به سال آینده باشیم و از آنجا که با توجه به مدت زمان ۳ ماهه باقیمانده از سال نمی توان با این پول کار درآمدزایی کرد، پس عاقلانه است برای جلوگیری از انتقال آن به سال بعد این اقدام صورت گیرد.
مگر مهمانسراها شبی چند می‌گیرند؟
این موضوع که انگار از قبل با شوراییان هماهنگ شده بود، مخالفت جدی و مهمی را در شورا در پی نداشت، جز حجت کاظمی که به عنوان مخالف این طرح گفته بود: برای چه ۵۰ میلیارد تومان بدهیم و در تهران آپارتمان بخریم؟ مگر چند نفر از پرسنل شهرداری در سال به مأموریت تهران می روند؟ به نظر بنده این نمونه بارز تضییع بیت المال است.
با این پول می‌توان در همین شهر درآمد پایدار درست کرد و از طریق آن هزینه سفرهای مأموریت ها را هم تأمین نمود. به گفته‌ی کاظمی این مبلغ حدود ۱۰ درصد کل بودجه امسال بوده که حق ۲۰۰ هزار نفر جمعیت این شهر است و این در حالی‌ست که شهر سیرجان پارکینگ لازم دارد، شهربازی می‌خواهد، پل عابر پیاده مجهز به پله برقی لازم دارد و ... وی همچنین در پاسخ به اینکه خرید ملک ارزش افزوده بالایی خواهد داشت، به صراحت اعلام کرده کار شهرداری خرید و فروش ملک نیست. حرف‌های کاظمی در این باره قابل تامل است و شورا و شهرداری باید لحاظ کنند که هدف از این کار چیست؟ اگر هدف از داشتن ملک در شهرهای دیگر، وجود سفرها و ماموریت‌ها کاری است، باید به این موضوع دقت شود که مگر در سال چند ماموریت داریم و مگر مهمانسراها شبی چند خرج روی دست شهرداری می‌اندازند که برای جبران آن نیاز باشد صد میلیارد تومان پول روی دست شهرداری بگذاریم!
پیش پای خودتان برای ایجاد پارکینگ عمومی و گذر فرهنگی، تملک کنید
اما اگر منظور از خرید ملک، حفظ ارزش پول است، باز هم به این موضوع چند ایراد جدی وارد است‌. اول اینکه اخیرا دولت اصرار کرد، خواهش کرد، دستور داد که نهادها و اداره‌ها دست از واسطه گری در بازار ملک و زمین و خودرو بردارند تا ثباتی ایجاد شود و مردم به عنوان خریداران و فروشندگان واقعی این کالاها بتوانند نفسی تازه کنند.
دوم اینکه اگر قرار بر تملک باشد، شهرداری در همین سیرجان خودمان ملک‌های زیادی را برای طرح‌‌های مختلف بایستی تملک کند که نمی‌کند ‌و دست روی دست گذاشته و امروز و فردا می‌کند. یک نمونه‌اش خانه‌ی سنتی با ارزش معماری در نبش کوچه بادگیر چپقی است که وارثانش دنبال فروش آن هستند و هم سخن تازه تا حالا چند بار پیشنهاد خرید این ملک را به شهرداری داده است و هم مهمتر از همه اینکه این ملک در مجاورت منحصر به فردترین بادگیر جهان و نزدیک نماد سیرجان قرار گرفته است. نمادی که وقتی اسم سیرجان را در اینترنت جستجو کنید، نخستین و بالاترین تصویر از شهر است‌ اما شرایط پیرامونش آبرومندانه نیست.
شهرداری برای ایجاد گذر فرهنگی و احیای بازار سنتی و اصلاح خیابان امام(ره) نیاز به تملک خیلی از خانه‌ها دارد.
برای ایجاد پارکینگ عمومی که نیاز این خیابان است باید بخشی از بافت فرسوده را تملک کند و نیز برای اجرای طرح گذر فرهنگی نیازمند تملک خانه‌ی سر نبش کوچه بادگیر چپقی است، برای اینکه حفظ شود و از معماری ویژه‌اش در گذر فرهنگی استفاده بشود به منظور نشان دادن بخشی از هویت معماری خانه‌های قدیم شهر در پیرامون بادگیری که سابقا خانه‌اش خراب شده. همچنین خود شهرداری بعد از تملک و مرمت خانه‌‌ی فاطمی‌نسب‌ها می‌تواند از آن به عنوان فروشگاه صنایع دستی استفاده تجاری و کسب درآمد کند، چون خانه هم مجاور بادگیر و محل رجوع گردشگران و هنردوستان است و هم درست روبروی بازار قرار دارد.
درست است که شورا و شهرداری محترم دغدغه‌شان فقط حفظ ارزش پول بوده اما باور بفرمایید راه‌های بهتر زیادی برای حفظ ارزش پول بیت‌المال هست و اگر دوستان به تهران‌گردی هم علاقه دارند، بد نیست یک بار خیابان ۱۵خرداد تهران در مجاورت بازار و کاخ گلستان سری بزنند‌.
خیابان امام سیرجان نیز نیازمند یک همچین طرحی است. برای اجرای چنین فضایی هم آن قدری باید تملک ملک اتفاق بیفتد که نیاز نباشد شهرداری برود شهرهای دیگر ملک تملک کند. چراغی که به خانه‌ی ما یعنی سیرجان رواست، به تهران و مشهد حرام است. باور بفرمایید. نیت‌‌تان خیر بوده، درست. نیک هستید ولی بگذارید آیندگان شهر از شما بیشتر از این‌ها به نیکی یاد کنند.