ترفند یعقوبی پور برای فرار از سوالات خبرنگاران با سابقه؛
سلفـی فرمانـدار با نـورچشمـی‌ها
فرماندارِ دولتی که اینستاگرام را فیلتر کرده، وقتی می‌خواهد با رسانه‌ها نشست بگذارد، فقط از برخی فعالان حاضر در این پلتفورم دعوت می‌کند و دیگر کاری به رسانه‌های رسمی و باسابقه‌ی شهر سیرجان ندارد. تو گویی فرامرز هرگز نبود و انگار فرماندار با رسانه‌های رسمی قهر باشد! طنز تلخی‌ست اما واقعیت دارد.
نادیده گرفتن رسانه‌ها توسط فرماندار
علی یعقوبی‌پور هفته‌ی گذشته درحالی با فعالان اینستاگرامی به عنوان دیدار با برخی فعالان فضای مجازی ملاقات کرد که این شهر دست کم شش نشریه دارد که علاوه بر سال‌ها چاپ منظم کاغذی و هر هفته، تولید محتوای خود را به طور خلاصه در سایت و صفحه‌ی خود در فضای مجازی نیز منتشر می‌کنند.
رسانه‌های مکتوب در سیرجان سابقه‌ی زیادی دارند و به همت آوازه‌‌شان سیرجان به شهر رسانه مشهور شده است. سابقه‌ای بیشتر از کل سابقه‌ی سیاسی جناب فرماندار. چه بسیار فرماندارها آمدند و رفتند و دولت‌شان مستعجل شد اما رسانه‌های سیرجان با همه‌ی محدودیت‌ها و خط قرمزها و شکایت‌ها و دادگاه رفتن‌ها هنوز نفس می‌کشند. بنابراین اگر جناب یعقوبی‌پور فکر می‌کند با نادیده انگاشتن رسانه‌ها آن‌ها را از دایره‌ی تاثیرگذاری بیرون انداخته، در واقع از خودش فرصتی برای گفت‌و‌گوی اطمینان بخش با مردم سیرجان را دریغ ورزیده است.
مردمی که او به درستی فکر می‌کند در جنگ تبلیغاتی سردرگم شده‌اند اما آیا راه حل آن این نبود که با تجربه‌ی خبررسانی‌های راست و دروغ، غیرحرفه‌ای و غیرقابل راستی‌آزمایی در رسانه‌های صرفا مجازی، دولت یک نگاه ویژه به رسانه‌های مجوزدار داخلی بکند زیرا هرچه باشد برای انتشار خبرها حداقلی از راستی‌آزمایی و انصاف را رعایت می‌کنند و در خبرنویسی و گزارشگری حاضر به درج هر محتوای زردی به خاطر فالوور بیشتر نیستند و جالب آنکه با همه‌ی این احوال رسانه‌های داخلی همچنان مرغ عزا و عروسی دولت هستند. بساط شکایت و شکایت‌کشی مسوولان که وسط می‌آید، مجازی‌ها کمتر دم به تله می‌دهند و برای محتوای تولید شده‌ی خود ناچار به پاسخگویی خیلی زیادی نیستند.
حتا فرماندار برایش مهم نبوده که چه تعداد از این فعالان مجازی مجوز دارند و چه تعداد ندارند و همه را با روی خوش به دور همی با خود فراخوانده!
این میان حتا ضروری ندیده از رسانه‌های باسابقه‌ی شهر بخواهد حداقل اگر خبرنگاران‌شان را نه، ادمین پیج‌شان را بفرستند!
دلیلش هم باید روشن باشد. یک خبرنگار حرفهای و صاحب قلم اگر به نشست فرماندار برود کلی سوال انتقادی دارد که پرسیدن‌شان یعنی به چالش کشیدن فرماندار و عملکرد این مدتش.
چیزی که به کام مسوولان ما معمولا خوش نمی‌آید. اما به جایش رسانه‌های مجازی -اگرچه نه همه- اما اکثرا توسط خبرنگارنماها اداره می‌شوند و معمولا هم به جز لودگی یا حرفهای بی‌ربط، موضوع دیگری را در این جلسات مطرح نمی‌کنند.
چون معمولا افراد فعال در پیج‌های ریز و درشت، به جز معدودی که از بدنه‌ی نشریات به مجازی کوچ کرده‌اند، آموزش زیادی برای کار خبری و رسانه‌ای ندیده‌اند و فضای اینستاگرام نیز طوری‌ست که بیشتر فعالان این عرصه را به سمت شاخ اینستاگرام شدن سوق می‌دهد تا کار جدی رسانه‌ای.
به جایش خبرنگاران رسانه‌های باسابقه مختصر و مفید حرف می‌زنند. روی منبر نمی‌روند. سوالی هم اگر می‌پرسند در راستای منافع کلی شهر و مردم است و کمتر به دنبال طرح مسائل و مشکلات شخصی‌شان هستند.
علی یعقوبی‌پور که در همان نشست صمیمی‌اش با جمعی از موبایل بدستان تازه رویت شده در فضای رسانه‌ای سیرجان از لزوم اطلاع‌رسانی درست و آگاه‌سازی مردم از موضوعات دم زده و این را رسالت مهم و وظیفه‌ی رسانه‌ها دانسته، خودش به عنوان عالی‌ترین مقام دولتی راه را اشتباه رفته و به جای طلب کردن کالا از فروشندگان دارای پروانه کسب به سراغ بعضی بنجل‌فروشان رفته که برخی‌شان هر چرندی را رنگ می‌کنند و به جای قناریِ خبر و گزارش می‌فروشند.
چرا اداره ارشاد واکنشی نشان نداد؟
مشخص نیست این میان نقش اداره‌ی ارشاد چیست که دست کم فهرستی از رسانه‌های مجوزدار سیرجان را به فرماندار و روابط عمومی اش بدهد تا در توضیح جلسه ای که خبرنگار هیچ یک از رسانه‌های باسابقه در آن دعوت نبوده، ننویسند: "نشست صمیمی فرماندار با فعالان حوزه رسانه"
گرچه قطعا روابط عمومی فرمانداری شماره خبرنگاران رسانه‌ها را داشته و حتا آنان را در گروه فرمانداری عضو کرده است و نیازی در این باره به راهنمایی اداره ارشاد ندارد گرچه ارشاد باید به آن‌ها تذکری کتبی بدهد.
پیام این کار فرماندار برای رسانه‌های سیرجان چیزی جز نادیده انگاری عامدانه نیست. پس از این به بعد هم منتظر همراهی رسانه‌ها نباشند.
سخن‌تازه همان طور که در شروع کار این فرماندار با نامه‌ی سرگشوده باب گفت و گو را با وی گشود تا دردها و مشکلات مردم شهر را به گوش وی برساند، از این پس نیز در انتقاد از رویکردهای اشتباه ذره‌ای کوتاه نخواهد آمد.
باشد که فرماندار نیز با نگاهی به کارنامه ی رسانه ای برخی فرمانداران سابق، متوجه این نکته بشود که تنها در دسترس بودنش برای خبرنگاران و اجازه‌ی مصاحبه دادن و برگزاری واقعی و غیرتزیینی نشست خبری و مطبوعاتی می‌تواند همراهی و همدلی رسانه های سیرجان را با مجموعه‌ی فرمانداری جذب کند و نه جز این.