گزارشی از وضعیت چهارراه‌های شلوغ شهر هنگام چراغ سبز؛
ترافیک چهارراه‌های سیرجان و گِرهی که با دست باز می‌شود
«گاز دادن سرچهارراه‌ها هنگام چراغ زرد!» و «قفل کردن خودروها در هم سر چهارراه‌ها هنگامی که چراغ سبز است و گروهی قصد مستقیم رفتن و گروهی دیگر نیت گردش به چپ دارند» هر دوی این‌ها از مشکلات اساسی و بزرگ گره کور ترافیکی در سیرجان است که اولی موجب تصادف می‌شود و ترافیک نتیجه‌ی غیرمستقیم آن است و دومی ذاتا ترافیک‌ساز است.
برای مشکل اولی راه حل فوری و آنی نیست جز کار فرهنگی مسوولان شهری و رسانه‌های محلی بر روی ارتقا فرهنگ رانندگی مردم سیرجان.
اما برای مشکل دوم راه حل فوری سریع‌تری وجود دارد. اینکه شورای ترافیک دست کم همت کند و برای گردش به چپ خودروها در چهارراه های شلوغ سیرجان یک بازه‌ی زمانی جدای از خودروهایی بگذارد که قصد مستقیم رفتن دارند. مثل کاری که مدت‌هاست در سه‌راه کرمان شده است. اما در عمل می‌بینیم که سه زمانه و چهارزمانه کردن چراغ‌های راهنمایی و رانندگی در چهارراه‌های پرترددی مثل چهارراه تامین اجتماعی و چهارراه شهربابکی و... انجام نشده است درحالی که این مشکل در چهارراه مشهور به شهربابکی دوچندان هم هست زیرا خیابان امام رضا(ع) یک طرفه است و خودروهایی که از خیابان امام رضا به این چهارراه می‌رسند، اگر نیت ادامه مستقیم مسیر را داشته باشند، گاهی ناگزیر از دست چپ وارد خیابان دو طرفه امیرکبیر می‌شوند و با خودروهایی که از امیرکبیر به چهارراه شهربابکی رسیده‌اند، رخ به رخ شده و احتمال تصادف را بالاتر می‌برند. حالا تصور بفرمایید که خودرویی از سمت چپ خیابان امام رضا قصد دارد وارد امیرکبیر شود و از طرف مقابل خودروی رسیده به چهارراه در امیرکبیر نیز قصد گردش به چپ در چهارراه را دارد، برخوردی هم بین خودروها اتفاق نیفتد، گره کوری ایجاد می‌شود که برای پیاده‌ها تماشایی‌ست و برای سواره‌ها اعصاب خرد کن!
واقعا چرا در شورای ترافیک فکری به حال این مسایل شهر سیرجان نمی‌شود؟ بسیاری از این مشکلات ترافیکی سیرجان جدید نیست و مختص امسال و پارسال هم نیست. این مشکلات در عینی که کهنه کرده اما به خاطر تکراری شدن و عادی به نظر رسیدن، فکری هم به حال‌شان نمی‌شود!
از طرفی در برخی ورودی های شهر مثل ورودی از سمت جاده تهران یا ورودی از سمت جاده کرمان با اینکه بریدگی ها را برای جلوگیری از دور زدن و پیچیدن خودروهای شهرک های مجاور بسته اند تا احتمال برخورد و تصادف آن‌ها با خودروهایی که با سرعت به ورودی شهر می شوند جلوگیری کنند اما در عمل این کار موجب شده برخی خودروهای خارج شده از شهرک‌های مجاور بخشی از مسیر را خلاف و در جهت عکس محور، رانندگی کنند تا مسیر خود را کوتاه‌تر کرده باشند و این موضوع نیز موجب بروز تصادفات و گره ترافیکی می شود.
هرچند باید پذیرفت مشکلات ترافیکی در اکثر شهرهای سیرجان به ضعف فرهنگ درست رانندگی مربوط می شود و در کوتاه مدت راه حل فوری و آنی ندارند.
گرچه می توان برای ضعیف عمل کردن در بخش تولید محتوای فرهنگی نهادینه‌ساز و اعمال جریمه‌های بازدارنده، کوتاهی و انفعال را متوجه مسوولان راهنمایی و رانندگی سیرجان و شورای ترافیک دانست.
یک نمونه آشکار این رکود و بی عملی، استفاده نکردن از ظرفیت دوربین‌های سر چهارراه هاست.
دوربین‌هایی که می‌توانند برای کنترل ترافیک سیرجان و مدیریت رانندگی های پار چالش مورد بهره برداری مفید واقع شوند اما با این وجود به نظر می آید از این ظرفیت استفاده نمی‌شود زیرا در عمل دیده می شود که برخی جوانان آخر شب‌ها و حتا روزها و در ساعات پرتردد درست زیر لنز این دوربین‌ها و سر چهارراه‌ها دور دور می زنند و تیک‌آف می‌کشند اما برای شناسایی پلاک و توقیف خودروی آنان تاکنون دیده و شنیده نشده که دارد اقدامی می شود یا نه؟ درحالی که کمترین مجازات چنین کاری در کشورهایی که احترام به قانون سرلوحه مسوولان و مردم‌شان باشد، ابطال گواهینامه‌ی راننده متخلف است، در سیرجان به نظر می‌رسد تنها به یک جریمه‌ی کوچک اکتفا می شود، تازه اگر دوربین سر چهارراه خراب نبوده باشد.
خلاصه که مسوولان دست کم برای مدیریت چهارراه های سیرجان می توانند راه دوری نروند و مثلا همین شهر کویری یزد را سرلوحه بگذارند که از اساس گردش به چپ را در همه ی چهارراه ها برای کنترل ترافیک ممنوع کرده و راننده باید چهارراه‌های یزد را رد کرده در نخستین بریدگی به چپ بپیچد و سپس دوباره به چهارراه مورد نظر برگردد و آرام با گردش به سمت راست، به مسیر خود ادامه دهد. بنابراین می‌بینیم که در صورت اراده‌ی شورای ترافیک، این گره‌های با دست باز می‌شوند.