بساط گل و گیاه و گلدان‌فروشی از زمین مشرف به بلوار دکتر صادقی روبروی بادگیر خانه حاج رشید جمع شده و مدتی ست که این زمین شفته شده تا شناژ ریزی بشود و گویا قرار است چند واحد تجاری و مغازه در اینجا ساخته شود!
سال‌ها بود که چشم‌مان عادت کرده است که وقتی در بلوار دکترصادقی از جلوی خانه تاریخی حاج رشید با آن بادگیر بلند زیبایش می‌گذریم، زمینی خالی در مجاور آن ببینیم که نیمی از آن به عنوان پارکینگ استفاده می‌شد و نیمی دیگر گل و گیاه و ظروف سفالی  فروخته می‌شد.
حالا اما چیزی که در پی این ساخت و ساز اهمیت دارد و شاید اداره‌میراث فرهنگی سیرجان به آن بی توجهی کرده، حریم بصری بادگیر خانه حاج رشید است که در خطر جدی قرار دارد. این بادگیر یکی از معدود بادگیرهای باقی مانده از بافت تاریخی قدیم سیرجان است اما متاسفانه همین بادگیر نیز در سالیان گذشته از نظر حریم دیدرسی مورد بی مهری قرار گرفته است. شهرداری سیرجان سابق بر این در کوچه حاج رشیدی و درست روبروی این بادگیر مجوز دو طبقه صادر کرده بود و حالا هنوز بساط آن دو طبقه‌ی کذایی برچیده نشده انگار قرار است از سمت خیابان و بلوار دکترصادقی نیز این بادگیر پشت سازه‌های بتنی پنهان شود.
اداره میراث فرهنگی و گردشگری سیرجان باید به این موضوع دقت کند که ایجاد مغازه در چنین زمینی از نظر حریم بصری تنها بادگیر چهارگوش بازمانده از سیرجان قدیم را مخفی می کند. بادگیر خانه‌ی حاج رشید تنها بادگیر بازمانده از این سبک بادگیر در سیرجان است حال آنکه در سیرجان قدیم تقریبا اکثر خانه ها یکی از همین بادگیرها را داشتند که متاسفانه همگی تخریب شده اند.
بی توجهی به حریم بصری اتفاق تلخ بود که اخیرا برای حریم بصری یخدان‌ها نیز افتاد. بنابراین مسوولان شهری ما چرا از یک سوراخ چند بار نیش می‌خورند و تجربه نمی‌گیرند به غیر از اینکه بتوان گفت نسبت به مسایل فرهنگی و هویت تاریخی سیرجان بی‌تفاوت هستند. دود آن هم به چشم شهر می رود. وقتی به شهر صنعتی-ورزشی-کشاورزی سیرجان چهار نفر تاجر و سفیر و گردشگر وارد می شوند، واقعا در می مانی آن‌ها را کجا ببری؟ کرمان باشد بازار تاریخی‌اش آبرومندانه مرمت شده و حمام وکیلش به موقع نهار و شام آبروداری می کند. اما اینجا...