نقدی بر اقدام اخیر اداره کل مطبوعات داخلی
آخرین ضربه را محکمتر زدند
اداره کل مطبوعات داخلی وزارت ارشاد در یک حرکت عجیب، آگهیهای دولتی نشریات سیرجان را قطع کرد!
بهانهی این اداره در این روزگار وانفسای رسانههای کاغذی، علیرغم انتشار منظم، تعداد صفحات آنان و اشکال در بارگذاری فهرست بیمهشدگان در سایت رسانه است و اینکه ملاک توزیع این آگهیها داشتن حداقل 8 صفحه است.
اگرچه از میان رسانههای سیرجان، تنها دو رسانه نظم انتشار دارند اما این درحالیست که از میان این دو، سخنتازه به ندرت به چهارصفحه کاهش مییاید و همچنین فهرست بیمهشدگان سخنتازه در پرتال اداره بیمه قرار دارد..
با این وجود وزارت ارشاد نه تنها تلاشی در همراهی با معدود نشریات باقی مانده سیرجان که چراغ را روشن نگاه داشتهاند گامی برنمیدارد که حتا چوب هم لای چرخشان میکند!
بهانه اداره کل ارشاد اما برای دادن این آگهیها به نشریات کاغذی کرمان از آنجا قابل قبول نیست که این نشریات نیز وضع بهتری از نشریات در سیرجان ندارند و از نظر نظم انتشار و کیفیت کار و تعداد صفحه حتا در دوران اوج نشریات کاغذی نیز، حرفی برای گفتن و رقابت با نشریات سیرجانی نداشتند!
بدتر از این موضوع دیگریست که برای انتشار آگهیهای خاص سیرجان در روزنامههای شهر کرمان با توزیع محدود داخل شهریشان مشکل حقوقی ایجاد میکند. برای مثال اداره ثبت اسناد سیرجان آگهی های مفقودی سند و آگهی هایی که مربوط به ادعاهای پیرامون اسناد ملکی در سیرجان هستند را به اداره ارشاد میفرستد. این آگهی اگر در سیرجان منتشر نشود و محدود به کرمان باشد، مجاورت جغرافیایی بابت مخاطبان ندارد. به فرض سندی را گم شده اعلام میکنند، اگر معترضی برای آن وجود داشته باشد، معترض در سیرجان زندگی می کند ولی این آگهی که در کرمان منتشر شده را نمیبیند. اگر دارنده سند در سیرجان متوجه این آگهی نشود، با دعاوی عجیبی پیرامون سند مالکیت خود روبرو میشود.
اگر کسی شاکی باشد روی یک ملک یا که هر مشکلی وجود داشته باشد، از کجا باید بفهمد که در یک نشریه محلی در کرمان دعوی علیه مالکیتش منتشر شده است؟