گزارشی از ادامه دفن اموات در مزارهای حاشیه شهر؛
قبرستانی بیخ گوش شهر!
با وجود اینکه از ممنوعیت دفن در بهشت زهرای قدیم سیرجان چند سالی گذشته و این مصوبه شورا به جد در حال اجراست اما این موضوع موجب نشده است که مردم برای دفن امواتشان از آرامستان استقبال زیادی کنند! اکثر مردم سیرجان با توجه به خاستگاه روستایی و تعلقات ایلیاتیشان، اموات خود را به دیگر نقاط شهرستان و به یکی از مناطق بیرون از شهر سیرجان منتقل کرده و در این مکانها دفن میکنند.
تا اینجای کار اگرچه ظاهرا مشکلی وجود ندارد اما این پدیده موجب شده که مردم محلات روستاهای متصل شده به سیرجان مانند آباده و دهیادگار و مکیآباد نیز ار این موج پیروی کنند اما مشکلی که وجود دارد این است که این سه روستای سابق امروز دیگر جزوی از شهر به حساب میآیند و دفن در قبرستانهای آنها به منزلهی نادیده گرفتن دفن در دل شهر است!
در همین باره، مصطفا پورخسروانی مسئول آرامستان در توضیح به سخن تازه میگوید که طبق مصوبه کشوری میان هر قبرستان با شهر باید حداقل 8 تا 10 کیلومتر فاصله داشته باشد درحالی که برای مزار مکی آباد-دهیادگار و مزار آباده این طور نیست.
مسوول آرامستان سیرجان همچنین از پیگیریهای انجام شده از طریق دو اداره بهداشت و محیط زیست می گوید که هر دوی این اداره با تداوم دفن در این قبرستانها به شدت مخالفت کرده اند و از نظر زیست محیطی و بهداشتی ایراد گرفته اند.
وی تاکید کرد که با وجود سخت گیری بیشتر از آغاز سال تا کنون در این باره توسط شهرداری سیرجان ولی متاسفانه همچنان تا کنون 3 متوفا را در این قبرستانهای داخل شهر دفن کرده اند.
پورخسروانی با تشکر از دادستان سیرجان بابت پیگیری جدی این موضوع از دستور دادستان به نیروی انتظامی برای جلوگیری از ادامه این فرایند خبر داد و ابراز امیدواری کرد که با همکاری نیروی انتظامی با شهرداری سیرجان این ممنوعیت به طور جدی و کامل رعایت شود.
او همچنین نسبت به نزدیکی قبرستانهای شهرهای اقماری به این شهرها و در نظر نگرفتن فاصلهی 8 کیلومتری، ابراز نگرانی کرد که چرا شهرداریهای شهرهای اقماری مانند شهرداری سیرجان این مصوبه ی کشوری در رعایت فاصله ی استاندارد را در دستور کار قرار نمی دهند!