با رای آوردن مسعود پزشکیان و معرفی او به عنوان رییس جمهور جدید ایران، حالا در سیرجان به عنوان یکی از شهرستان‌هایی که رای اول مردم آن پزشکیان بوده، یک جور نزاع کلامی در فضای مجازی ایجاد شده است مبنی بر اینکه این رای حاصل تلاش ستاد پزشکیان و مسوولان زحمتکش آن بوده یا مصادره به مطلوبی که طیف حسن‌پور دارند پیرامون این پایگاه رای انجام می‌دهند نسبتی با واقعیت دارد؟
واقعیت کلی تر این است اگر رای سیرجان را از مجموع کل آرای پزشکیان حذف کنیم، باز هم اتفاق خاصی نمی‌افتاد و پزشکیان همچنان رییس جمهور می‌شد. می‌خواهم بگویم این دعوا بر سر مناصبی است که قرار است در سیرجان تقسیم شود وگرنه کسی نیست که نداند جریان اصلاح طلبی در کل کشور یک سری حامیانی در میان عمدتا طبقه متوسط شهری دارد. طبقه‌ای که از طرفی مطالباتی متفاوت با طبقات تهیدست دارد و از طرفی هم خط و مرزی مشخص با طبقات مرفه. اینکه در انتخابات اخیر طبقه‌ی مرفه عمدتا تحریمی بودند دلیلی جز نداشتن نگرانی از این منظر ندارد که به هرحال این طبقه در یکی از کشورهای خارجی پایگاهی برای مهاجرت خواسته یا ناخواسته دارد. خانه ای خریده و یا دوست و آشنا و حامی دارد که اگر روزگاری به سختی افتاد، راه رفتنش مسدود نباشد.
در مقابل اما طبقه‌ی متوسط هم امکان مهاجرت بدون هزینه‌ی گزاف برایش مهیا نیست و هم اینکه از خطرات تندروی و شتابزدگی در مطالبات سیاسی آگاه است و جز رفورم و اصلاح آرام چیز دیگری نمی‌خواهد.
برکسی هم پوشیده نیست که این طبقه متوسط در اقتصاد پویای سیرجان از پی فلاکت اقتصادی سال‌های اخیر هنوز از بین نرفته و برخلاف بسیاری از شهرهای دیگر ایران همچنان هست و یه نفع رفورم نقش می‌آفریند. وگرنه از روی میزان کم رای قالیباف در دور اول هم می‌شود میزان تاثیر طیف حسن‌پور را در سیرجان و کرمان متوجه شد.