گلایه‌ی کسبه خیابان 17 شهریور از طولانی شدن روند آسفالت این خیابان؛
کاسبی نکردیم و خاک خوردیم


اصلا کاری ندارند که مسوولیت آغاز و اتمام این پروژه به چه کسی و چه شرکت و سازمانی است و آیا مسوولان امر مستقیماً گرد و غبار به اجناس و حلق‌شان می‌دهند یا زحمت پیمانکار است! فقط از این همه وقت‌کشی و طول کشیدن خسته شده‌اند.
با چند مغازه‌دار حرف زدم. می‌گویند: «بیشتر از یک ماهه فقط مگس پروندن تو مغازه و عملا نون‌شون آجر شده.» یکی‌شان می‌گوید: «برای کرایه مغازه به چند نفر رو زده تا قرض گرفته اجاره رو پرداخته.»
یکی از مغازه‌های خشکبارفروشی هم گلایه دارد که «هر چی جنس داشتم پر از خاکه و مشتری حتا سمت‌شونم نمیاد.»
ناراحت هستند که حتا مشتری‌های ثابت‌شان هم برای خرید حبوبات و سبزی خشک و... به خاطر خاکی که روی اجناس نشسته دودل می‌شوند برای خرید از ترس اینکه مریض شوند و خلاصه کار و کاسبي‌شان تعطيل شده است.
یکی از کسبه می‌گوید: «من در اين خيابان، مغازه دارم، و رسماً و عملاً انگار بيکار شده‌ام. دو ماه است که کار به يک باره متوقف شده و بازار کار ما کلاً راکد مانده، نمي دانم اصلا کسي به فکر ما کاسبان هم هست؟ معدن قرار شده جور شهرداری را بکشد و اين خيابان را آسفالت کند و این طوری طول کشیده!؟ فقط مي‌توانيم دعا کنيم که اي کاش، خانه یکی از مسوولان مثل فرماندار در اين خيابان بود تا شايد داستان اين خيابان تغيير مي‌کرد و ما مي‌توانستيم از اين گرد و بار و بي‌عدالتي‌ها رهايي يابيم.»
تازه یک ماهی بیشتر نبود که خیابان 17 شهریور سیرجان را از حالت بلوار به حالت خیابان برگردانده بودند. یعنی به خاطر اشتباهی که در دوران سرپرستی شهردار اسبق شد و این خیابان قدیمی سیرجان را با جدول‌گذاری در وسط خیابان به جای خط کشی به صورت باریکه‌ای تبدیل به دو لاین عبور و مرور خودروها کرده بودند، ترافیک شدیدی ایجاد می شد که حتا کامیون‌های مرکز آتش‌نشانی واقع در این خیابان نیز در آن گیر  می‌افتادند و نمی‌توانستند در مواقع ضرور و عملیات سرعت عمل به خرج بدهند.
بنابراین همین چند ماه تصمیم بر این شده بود که این خیابان را به حالت قبلی برگردانند و جدول‌های وسط خیابان را برچینند. همین اتفاق افتاد و خط جداول برچیده شد و محل آن روکش آسفالت شد و خیابان یک طرفه اعلام شد.
اما هنوز چند هفته‌ای از بازگشایی خیابان 17 شهریور نگذشته بود که دوباره در این خیابان عملیات عمرانی شروع شد! این بار برای اینکه آسفالت کل خیابان و جوها و جدول‌های دو طرفش نوسازی شوند.
اما حالا که دوباره از نو قرار بر این شده بود که خیابان مورد نظر از بیخ و بن جدول‌کشی و آسفالت شود، آیا نمی‌شد و ممکن نبود که این دو عملیات را در یک عملیات تعریف کنند تا با بسته شدن دوباره یک خیابان تازه بازگشایی شده هم در انسداد راه و ترافیک وقت مردم کمتر گرفته شود و هم اینگونه از هزینه‌ی اضافی جلوگیری شود و هم کسبه متضرر نشوند؟ به هرحال در این وانفسای اقتصادی نمی‌توان از مردم توقع صبوری بیش از اندازه داشت و کار آسفالت یک خیابان را با هر توجیهی تا این اندازه کش داد!