مست از بوی قهوه‌ ساییده شده  بازار

جایی نوشته بود: من هنوز هم فکر می‌کنم قهوه رو به خاطر کلاسش می‌خورین و گرنه این زهرهلاهل چه جوری میتونه این قدر خاطرخواه داشته باشد؟! اول اکتبر یعنی دهم مهرماه روز جهانی قهوه ا‌ست. یکی از اهداف این روز ترویج تجارت منصفانه قهوه و همچنین افزایش آگاهی عمومی در رابطه با مشکلات پرورش‌دهندگان قهوه است.
در دوران صفوی، قهوه جایگاه خود را در میان نوشیدنی‌های روزانه‌ی مردم ایران پیدا کرد. کاشف‌ؤالدین داروساز مشهور عصر صفوی در سال 1664 میلادی رساله‌ای در مورد فواید و مضرات نوشیدنی قهوه نوشت. این رساله موجب ایجاد علاقه در شاه عباس برای استفاده از قهوه شد و این آغاز ورود گسترده‌ی قهوه به ایران و رواج مصرف آن در میان ایرانیان بود. گرچه سنت دم‌آوری آن متفاوت بود. در همین سیرجان ما نیز به طور سنتی قهوه را با گیاهان دارویی دیگر ترکیب می‌کرده و در آب جوش دم می‌آوردند که به آن قهوه‌جوش می‌گفته و می‌گویند و این محصول هنوز هم به طور سنتی یکی از اقلام مورد ارایه در بازار گنبدی قهوه‌قوتوهای سیرجان است. از بازار قهوه قوتوی سیرجان که رد می‌شوی بوی قهوه‌ی آسیاب شده و ساییده شده، مستت می‌کند.
بنابراین سنت مصرف قهوه‌ی دمی در ایران بسیار قدمت دارد درحالی که چایی در دوران قاجار وارد ایران شد و برای همین است که تا امروز حتا به چایخانه‌های سنتی‌مان هم هنوز در اصطلاح قهوه‌خانه می‌گوییم چون سرو قهوه پیشینه‌ی طولانی‌تری نسبت به چای در ایران دارد. این نوشیدنی پس از چندی فراموشی دوباره محبوب ایرانیان شده و این چند ساله سیرجان هم در هر کوچه و محلش پر شده از کافه‌قهوه. در حال حاضر قهوه‌ی اسپرسو (عصاره‌گیری قهوه تحت فشار آب به جای دم کردن) به عنوان یکی از قهوه‌های پرطرفدار برای هر کس معنای متفاوتی دارد. یکی حتماً باید اسپرسو را صبح خیلی زود بخورد تا خواب از سرش بپرد، یکی تنها راه از بین بردن خستگی‌اش قهوه ا‌ست و بعضی دوست دارند  قهوه را  به عنوان یک نوشیدنی جذاب و انرژی‌زا دسته‌ جمعی دور یک میز بنشینند و بخورند و گپ بزنند. همچنین قهوه خوردن برای سر حال آمدن رانندگان جاده، در سیرجان و همچنین نیروهای معدنی یکی از راه‌های حلال و پرطرفدار سرحال ماندن بعد از ساعت‌های سخت کاری‌ست.