چهارشنبه, 01 خرداد 1404
 
 

شماره 837 مورخ 23 اردیبهشت 1404

 
 
 
 
 
 

گپی با آموزگار کم بینا به بهانه هفته معلم؛
دوست دارم پای تخته ریاضی درس بدهم 
سارا علی‌بیگی‌نژاد متولد 1377 است و با وجود مشکلات خاص کم بینایی که از ابتدا همراه او بوده توانسته قوی و پایدار در راهی که دوست داشته ادامه دهد و دانش آموخته‌ی رشته‌ی علوم تربیتی دانشگاه باهنر کرمان شود. او دست آخر توانست در آزمون استخدامی سال گذشته آموزش و پروش قبول شود و حالا معلم کلاس چهارم دبستان دخترانه است.

 از مشکلات تدریس با وجود کم بینایی بگویید.
مشکل کم بینایی دارم اما خانواده، پدر و مادر و خواهرانم و دوستان و همکارانم بهم خیلی انگیزه دادند که در مقابل مشکلات ناامید نشوم. اول سال تحصیلی امسال می‌خواستم انتقالی بگیرم و به مدرسه استثنایی بروم اما آقای عزت آبادی رییس اداره آموزش و پرورش مخالفت کرد. گفت مقاومت کن. می‌توانی.
 برای ایستادن پای تخته و نوشتن که لازمه‌ی بخشی از تدریس است چه کار می‌کنید.
اول دلهره داشتم. مخصوصا پایه چهارم دبستان که ریاضی هم درس جدی آن است. اما توانستیم با هماهنگی خانم صادق‌پور مسوول آموزش ابتدایی آموزش و پرورش و آقای افضلی بازرس اداره موضوع را این طوری حل کنیم که زنگ ریاضی معلم کلاس چهارم مجاور به کلاس من بیاید و من همان زمان کلاس علوم را که به آن مسلط هم هستم در کلاس او تدریس کنم.
 والدین و بچه ها با شما چطور ارتباط گرفتند؟ رابطه‌تان خوب برقرار است؟
هم والدین و هم بچه‌ها خیلی و هم همکاران مدرسه خیلی با این موضوع راحت کنار امدند و حتا استقبال کردند. مشکلی به وجود نیامد. بچه ها برای جا به جا شدن در مدرسه دستم را می‌گیرند و پدر و مادرها خیلی محبت دارند.
 چند معلم دیگر مثل شما استخدام آموزش و پرورش شده است؟
من تنها معلم کم‌بینای مدارس عادی در سیرجان هستم. خیلی‌ها را متاسفانه در مصاحبه‌ی نهایی مرکز استان رد کردند.
 چرا شما رد نشدید؟
من هم رد شدم. از طریق آثای بردستانی رییس بهزیستی سیرجان موضوع را پیگیری کردیم. نامه نگاری شد. آقای بردستانی حامی بچه‌های بهزیستی هستند. آقای عزت‌آبادی هم همکاری کردند و با استان مکاتبه داشتند.
آرزوی شغلی‌تان چیست؟
اینکه سال آینده یک کلاس را کامل بردارم. امسال در تابستان خودم را آمده می‌کنم. سال گذشته همه چیز یکباره پیش آمد و احتمال نمی‌دادم کلاس درس بگیرم. قصد دارم با کمک یک دانش‌آموز که درس ریاضی‌اش خوب باشد، سال آینده یک کلاس کامل بردارم و خودم درس ریاضی را هم آموزش بدهم.
 چه کسانی به شما انگیزه دادند؟
آقای مرادپور رییس هلال احمر خیلی به من انگیزه داد که من به قول معروف جا نزنم. چون در ابتدا خیلی دلهره داشتم. حجت‌الاسلام مسلمی‌زاده امام جمعه‌ی سیرجان هم خیلی به بنده لطف داشتند و می‌فرمودند: کار بزرگ و باور نکردنی کردی که کلاس برداشتی و باعث افتخاری.
  امروز مدیر مدرسه و معلم‌های دیگر نظرشان درباره‌ی شما چیست؟
مدیر مدرسه می‌گوید تو از بهترین معلم‌های مدرسه‌ای.
 کدام دبستان؟
دبستان خواجه عابدین لاری.
  در پایان اگر حرفی دارید، بفرمایید.
اینکه مسوولان معلولیت محدودیت نیست را از شعار به عمل برسانند و خودشان باور کنند تا مردم هم باور کنند. چرا بچه‌های کانون نابینایان باید در آزمون‌های استخدامی رد شوند؟
کاش این مورد را مدیرعامل کانون نابینایان سیرجان و همین طور مسوول استثنایی اداره آموزش و پرورش پیگیری کنند.

ضمیمه این شماره