پارک‌خوابی معتادان متجاهر و حرف‌درمانی شورا و شهرداری سیرجان!
دو موضوع برخوردهای دوگانه با سدمعبر و اشغال پارک‌های سیرجان توسط معتادان متجاهر این هفته از موضوعاتی بود که در شورای شهر سیرجان باز طرح شد.
سدمعبر و معتادان متجاهر پارک‌نشین را می‌توان دوتا از پایدارترین مشکلات شهر سیرجان دانست که تاکنون، تمام شهرداران در حل آن یک‌سره شکست خورده‌اند. با این وجود سال‌ها بی‌توجهی یا ناتوانی شهرداری در اعمال قانون پیرامون این دو پدیده موجب اشغال پارک‌ها و پیاده‌روها در سیرجان شده تا جایی که مردم هم برای تفریح در بوستان‌ها مشکل دارند و هم برای پیاده روی بی‌خطر در سیرجان.
کار سدمعبر که تا جایی بیخ پیدا کرده که برخی صنوف، خود را محق می‌دانند اشغال پیاده‌رو جلوی مغازه و در مواردی حتا حاشیه خیابان را جزو حقوق خود تصور کنند؛ امری که سالیان سال است، عامل پایمال شدن حقوق عابران پیاده و حتا اجحاف در حق کسبه‌ای شده که به قانون احترام می‌گذارند.
از یک سو مصطفا اسفندیارپور از لزوم جمع آوری معتادان متجاهر از پارک‌ها و بوستان‌ها گفت و در این باره که حضور گسترده‌ی این معتادان به سازه‌های پارک‌ها تخریب وارد می‌کند، چهره‌ی زشتی برای شهر است و محیط و فضای پارک‌ها را از دست خانواده‌ها گرفته گلایه کرد و از شخص شهردار درخواست رسیدگی ویژه کرد.
حجت کاظمی نیز پیرامون برخورد دوگانه با پدیده‌ی سدمعبر به شهردار تذکر داد. اینکه به دست فروش ایراد گرفته می‌شود و با او برخورد می‌شود اما با کسبه‌ی ثروتمندی مثل بنگاه‌های خودرو و... که عملا مشغول پیاده‌رو خواری هستند و تمام پیاده رو را اشغال کرده‌اند برخورد نمی‌شود درحالی که قانون قانون است و باید برای همه یکسان اجرا شود.
در مقابل مهدی بهرامی شهردار سیرجان نیز در مقام پاسخ برآمد.
بهرامی از ضروت هماهنگی و همکاری بیشتر ارگان‌هایی مثل نیروی انتظامی و بهزیستی با شهرداری در این باره گفت و تاکید کرد: بارها معتادان توسط شهرداری جمع‌آوری شده‌اند اما به دلیل اینکه راهی کمپ نشده‌اند، دوباره به سر جای قبلی‌شان برگشته‌اند.
مهدی بهرامی در جلسه شورا، نیز ضمن اشاره به این مساله، پاسخگوی سوال‌های دیگری هم در حوزه ساماندهی مشاغل مزاحم، مشکل حضور معتادان متجاهر در پارک‌ها و زیرگذر مکی‌آباد نیز سخن گفت.
شهردار سیرجان در همین جلسه علنی شورا از طرح جدیدی برای مبارزه با سدمعبر با محوریت اتاق اصناف نیز خبر داد.
حال باید دید شهرداری برای برخورد با این دو پدیده آستین همت بالا می‌زند یا اینکه بازهم مانند سالیان گذشته فقط به حرف درمانی در شورا اکتفا می‌شود.
